Işık TesLim oldu KaranLığa..

• 31 Ocak 2009 Cumartesi 00:48:11

Öyle bir sıkıntı düştü ki kalbime.Atamıyorum..gözler hep dalgın ve bakışlarım anlamsız.İçimdeki çocuğa saldırırcasına bağırıyorum"Aklın başına gelene kadar kapan bu karanlık odaya,ağla sende,yalvar,öldür,yalvart,Hayat en zor oyun,bunu başarmak için sende davran karanlığa,hükmet tanrıya"Hayat bazen güler sana ,aldanma ama! Bu da bir oyunun parçası.Mutlu olup kandırma kendini!Hayat ne kadarda güzelmiş deme hemen!Hiçkimse mutlu değildir.Sadece mutsuzluklarından utanan birçok insan var.Çok aptalca.!Yorgunum sadece çok yol aldım bu karanlık sokakta.Kin’im getirdi beni buralara.
Karanlık bir ışıkla dehşet verir aslında.Seni ararım hep siyahta.Işık acı verir siyaha.Siyaha ,siyahla yaklaşmak iyidir her zaman.Çek kuru havayı iyice içine;Gözlerinin uzaklara daldığı bir anda.Ruhumu siyahta görmeye gel arada sırada.Bu karanlık sokakta..Ama tanrı "Acımasızca ölümü bizlere armağan gibi sundu."Anlamsızlığın derinlere gömüldüğü yerLerde Hayallerim yara aldı.Hiçbiri yara almadan kurtulamadı.Her renkten hayallerim vardı.Hepsini siyaha boyadı.Ruhumu karanlığa gömdü.Anladım ki ışık karanlığa teslim olmuştu..Ve hiçbir zaman geri dönmeyecekti.
Tek yara almadan kurtulan ben oldum.Ancak Hayallerim olmadan nasıl yaşabilirdim ?En sonunda yara almadığımı sanan bir aptalmışım.Kendimi kandırmışım.Ruhum yara aldıktan sonra Tanrının bana verdiği "Bu işe yaramaz et yığınının" hiç bir şey ifade etmediğini anladım..Kemik kalsak daha iyi değilmiydi?Nasılsa hepimiz bir gün çürüyeceğiz..

Meycem Işık..