ANNEDEN MEKTUP

Bir bebeğiniz olduğunda ;

Yüreğiniz ...Çıkarsız ,hesapsız,sorgusuz,sualsiz,yargısız,infazsız...
Sonuna kadar sevgiye ,özveriye,şevkate,fedakarlığa,canınızı ortaya koyacak cesarete ,
O’nu sonsuza kadar koruyacak güce sahip oluyor...

Bu Tanrı’nın bizlere bahşettiği en güzel duygu,en zor meslek,en ağır işçilik ve ortaya koyduğunuz eser siz/siniz.

O’nu kucağınıza verdiklerinde canınızın bir parçasını hissediyor,koklamaya doyamıyorsunuz.Büyüdükçe size tutunmaktan vazgeçiyor.Her an kaybedeceğiniz korkusu sarıyor her yanınızı,Ayrı bir birey olmaya başladığında kapıları sonuna kadar açıp onu bu acımasız dünyaya bırakmak o kadar zor oluyor ki.

En çok da sizi artık ikinci plana atmaya başladığında ve iteleyip ezmeye başladığında yıkılıyor,kırılıyorsunuz ve biliyorsunuz ki can varlığınız,bebeğiniz ancak sizi anladığı zaman Var olacaksınız,şimdilerde onun için sadece olmanız gereken bir yerdesiniz...Hiçbir zaman istediğiniz konuma koymayacak sizi taa ki basamakların sonuna gelir,toprağın kokusunu almaya başlarsınız,işte o zaman var olacaksınız.

Kendiniz/siz/ bu zaman sürecinde yoksunuz onun içinde sizin içinde çünki yaşamınızın odak noktası onlar /evlatlarınız ve anneliktir.
O uçup gittiğinde de sizin için boşluktan çıkmanın zorlukları başlayacaktır...

NOT:Bebeğim sözünde durursa,kendi için çok iyi şeyler yapacağını biliyorum.Hedefine ulaşıp sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürmesi en büyük dileğim...Anne olduğunda beni anlayacağını biliyor ve onun her zaman arkasında olacağıma söz veriyorum...