Ben eğitimimi yurtdışında yaptım ilk, orta, lise, tıp fakültesi hazırlık okudum.
Türkiye de bilgisayar eğitimi aldım. Ümit Yaşarın şiir köşesinde (Hürriyet gazetesi) Bir şiirim yayınlandı. Yıllarca kalın bir deftere şiirler yazdım ve bir gün geçirdiğim beyin kanamasından diğer adı Bloncuk (Anevrizma)dan ötürü 16 gün komada kaldım iki ameliyattan sonra sağlığıma kavuştum.

Algılamam yavaşladı yazmak istedim, kalemim yazmak istediklerimden faklı şeyler yazdırdı, eski yazdığım şiirleri aradım defterim kayıptı hiç bulamadım. Annem eski diye atmış üzüldüm.

Kalemle yazamadıklarımı bilgisayarda yazmaya uğraştım ve 3 sene sonra yazabildim. Mutluyum şimdi yazım kurallarına uygun değil yazdıklarım olsun yinede yazıyorum ya mutluyum. Oğlum bilgisayarı kullanmayı yeniden öğretti bana kitaplar aldı okumam için okuyorum artık mutluyum.

Bankada adres yazmam gerekiyordu Banka çalışanları yardım ediyordu ben sadece imzamı atıyordum, bir gün herkes meşguldü benimde bekleyecek dermanım yoktu 10 dakikalık uğraştan sonra yazdım adresimi
Memurlara seslendim yüksek sesle bakın yazdım, yazabildim diye, beni tanıyanlar sevindi benimle, diğerleri tuhaf tuhaf baktılar yüzüme, biri usulca mırıldandı duymadım zannetti ve şu sözleri söyledi: Bu yaşa kadar okuma yazma öğrenmemiş ne cahil insanlarımız var:

Kızmadım sadece tebessüm ettim çünkü ben her şeye rağmen mutluydum.

Sokağa tek maşıma çıkmamı istemedi Eşim ve Oğullarım, köşeleri dönerken çarpıyordum duvarlara mesafeleri ayarlayamıyordum korkuyorlardı benim için.

Onları üzmemek için kabullenmiş göründüm. Pes etmek benim lügatimde yoktur azimle üzerine gittim sorunlarımın.

Ve onlardan gizli çıkmaya başladım sokağa. Yolun karşısına geçmek için trafik ışıkların olduğu yere kadar yürürdüm çünkü kendim gitmeliydim yorulurdum duvar kenarlarında oturup dinlenirdim. Şimdi istediğim yere gidebiliyorum ve mutluyum.

Edebiyat defterini sitede görünce mutlu oldum aylarca okudum yazılanları. Sonra sadece okumak yetmedi bana yazmak istedim çılgınca ve tüm cesaretimi toplayıp üye oldum siteye.

Yıllarca uğraştım baş ağrılarım hiç geçmedi ben acı çekme yede dayandım çünkü yaşıyordum mutluyum. Hayat her şeye rağmen güzel mutluyum ve tüm bunlar bana şükretmeyi öğretti.

Mutluyum, Mutluyum çocuklar gibi mutluyum evet gönül dostları şimdi 53 yaşında çocuklar kadar mutlu bir Kadın, bir, bir Anne ve bir Eş var aranızda. Ailemde mutlu çünkü benim coşkum onlarında yüreklerine huzur veriyor seviniyorlar.

Siz gönül dostları yazmaktan haz alan ve mutlu olan beni Ceynan’ı aranıza kabul edermisiniz.

Ceynan…