ŞEY/ 5.

• 25 Ocak 2009 Pazar 17:34:46

Bu kadında (Yasemin’ de) farklı birşeyler vardı. Dilimi sokup ağzına, alsam kendi içime... O, çok uzakken insanı sarmalayıp içine alan,uyuşturan, şey. Onunla olmakta, onsuz olmakta zordu, çok zor. Ot, beynimi uyuşturuyordu, peki ya onu arzulayan bedenim ne olacaktı?

Onu ilk öpüşümde kendisini neden bana sunmasının gerektiğini sormuştu. Ben gülmüştüm. Doğa demiştim, doğanın gereği bu. Evet, doğrusu kaprisliydi. Fakat nabza göre öyle güzel şerbet veriyordu ki, onunla beraber kaprislerininde bende bağımlılık yaptığını kavramıştım. ’Zoru oynama bana. ’ dedim, o, devam etmişti zoru oynamaya
’Kolaylara karşı zoru oynamak kolaydır, zorlara karşı zoru oynamak zor, bir o kadar da zevklidir.’ demişti.


’Seninle her istediğimde görüşemem
İşim buna müsaade etmez,
İş etse, erkeklerim müsaade etmez.’

Dalga geçiyor bu kadın benle, dedim.Ama gerçekti.