Ne kadar üzgünüm bilemezsiniz. Her elli lira elime geçince gözyaşlarımı zor tutuyorum.
Ben ki, edebiyata meyyal bir adamım. Ben ki, lisede dört yıl kütüphanenin tek sorumlusuydum. Ben ki, tanımadığım yerli ve yabancı romancı yoktur diyordum. Yazıklar olsun bana!
Ey hocalarım! Sizler bana ne diyordunuz?
’’Senden hukukçu olmaz, sen edebiyatçı olacaksın. Bırak şu hukuk hâyâllerini!’’
Ne oldu şimdi? Bana nasıl edebiyat öğrettiniz? Size de yazıklar olsun!
Elli liranın arkasındaki romancımızı niye bana tanıtmadınız?
Şimdi elime her elli lira geçince çok utanıyorum. Hem kendi adıma, hem siz öğretmenlerim adına.
Rahmetli Fatma Aliye, sizden özür diliyorum. Sizi romanlarınızla tanımak isterdim, paranın arkasında tanımak şok etti beni.
Kendime ve beni böyle yetiştiren eğitim sistemine kahrediyorum.
Affet bizi büyük romancı, lütfen affet!