KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2212 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
...BENİM BİR SEVGİLİM VARDI...
Benim bir sevgilim vardı…
Gözlerine baktığımda ağladığım,düşündüğümde heycanlandığım bir sevgilim vardı…
Gülüyorum halime benim olmadığını bile bile sevgilim diyorum…
Biraz önce onunla konuştum…
Konuşurken onu sevdiğimi,ona taptığımı öyle haykırmak istedim ki ;
Dilim varmıyor,onu kaybetme korkusundan ufacık bir kelime etmeye…
Beyaz yalanları durduramıyorum,çıkıyor ağzımdan istemeye istemeye…
"Sana eskisi kadar heycan duymuyorum,duyamıyorum…"
-Eskisinden daha çok daha çok heycanlanıyorum seninle konuşurken,bakışırken…
"Seninle konuşacak bir şeyim kalmadı…."
-Her saat her dakika seninle konuşmak istiyorum…senden gelecek bir yazıya bakıyorum,yazdığın her kelimeyi defalarca okuyorum…
"Yaptıkların ilgimi çekmiyor ,fark etmiyorum artık seni...."
-Her hareketini izliyorum,yaptığın her şey hoşuma gidiyor,beni üzücü hareketlerinden bile mutluluk duyuyorum…"
"Ayrıldıktan sonra belki bir gün görüşürüz…."
-Hep seninle olmak istiyorum…nasıl benim olmanı istiyorsam bi o kadar da senin olmak istiyorum.Hep yanında…hep ellerinde …"
Sana alıpta veremediğim hediyelerle doldu odam…..Seni sevipte söyleyemediğim sözlerle attı kalbim...
Ne yapayım ayrılamıyorum senden,kopamıyorum.Ne yaparsam yapayım bir parçam hep sende…hep sende…
Şimdi git sevgilinin yanına,o sana benim verdiklerimi veremeyecek biliyorum…
Bir avuç yüreğimle bu kadarını yapabiliyorum bu kadarına cesaret edebiliyorum….
Ben senin sadece eğlencen oldum….
Her zaman güldürdüm seni,bir damla göz yaşını görmemek için…
Ben senin ince bakışlarındaki karşılığın oldum…
Ben olmayacak duygularla doldum….
Gururumun kölesi olmuşum,ondan habersiz tek kelime edemiyor,hep içime atıyordum...
Öyle bir gurur ki sevdiğine bile yalan söyleyebiliyordu...
Acı bir ses geliyordu,feryatlara karışan gözyaşlarının ardından...
O gözyaşlarının aktığı beyaz bir kefen vardı, üzerinde de bir not...
Not’ta şöyle diyordu...
"SENİ O KADAR SEVDİMKİ...SIRF SENİN GURURUN İNCİLMESİN DİYE
KENDİ GURURUMU HİÇE SAYIP YALVARDIM,DEFALARCA YALVARDIM...
SENİ SEVİYORUM...SENİ SEVİYORUM DİYE...
GİTMEMİ İSTİYORDUN YA GİDİYORUM İŞTE... HOŞÇAKAL!
MUTLULUKLAR SEN VE GURURUNA..."
Icim öyle acıyorki kimseye duyuramıyorum,
Ağlıyorum ... ..
Ağlıyorum! yaralarımdan ismin! gözlerimden hayalin akıyor...
Hayatımın kederini...,yasını... kırlaşmış bembeyaz saçlarım anlatıyor...
Kömür iSine bürünmüs buhulu gözlerim o kadar aciya tanik oldu ki,
O kadar dolu dolu gözlerle aradım ki seni...
Dayanamadı,bitmek bilmeyen hasretlerì gözlemeye...
ŞU vakit sana sesleniyorum...
’Şimdi hayalin kaldı rüyalarımda....’
’Şimdi yaşlarımın tuzu dudaklarımda...’
’Ellerimdeki çiçekler soldu son baharlarında...’
’Eskimiş hatıralar kaldı kalbimin odalarında...’
Hani dillere destan olacaktık...hani tekrar tekrar sevdiğimizi söylüyecektik...
Benim için artık saatler,günler geriye gidiyor.
Geçmişimi arıyorum durmadan...
Seni arıyorum usanmadan...
Seni arıyorum usanmadan...
Seni arıyorum usanmadan...
........................13.01.2009...SAAT;..23:15........................
..........................................................ONUR..DAN..DI...
YORUMLAR
tebrik ederim duygularınızı çok iyi ifade etmişsiniz:))
Demek ki aşk insanı bu hale getiriyor.
peki yok mu bunun çaresi?
tebrik ediyorum ne diyim en azındann bir mektup yazmayı başarmışsın..bnm mektuplarımın bir sonu bile olmadı hiç bir zaman hep yarım kaldıı...bir yazma heycanı duygusu vardı ama onu gönderebilme umudu yoktu hiç bir zaman içimde...besliyemedim bir türlü..ona söliyebilseydimm içimdeki aşkı dışarıya yansıtabilseydim belki kelimelerde ağzımdan çıkıp ellerimle dökülecekti kağıtlara ama olmadı....
