Baharın en güzel günlerinden bir gün
Kırlar yemyeşil ağaçlar çiçek açmış gelinler gibi
güneş mutlu doğuyor bu güzel bahar sabahına
Genç kız kazlarını toplamış koyulmuş yola
İşi kaz çobanlığı eski yemeni başında renkleri solmuş bir şalvar giymiş ayaklarında çarıkları elinde asası ve bir çıkın
dilinde bir türkü koyulmuş yola tan yeri yeni ağarmış
Kazlar önde kızcağız arkada yollarda çok güzel bir düzlük yeşillikler içinde sanırsınız bir tablo
Büyük çe bir ağaç altına çıkınını koyup oturdu kızcağız
elinde bir gazete parçası başladı okumaya ara ara kazlara bakıyor sonra yine gazete ye dalıyordu
anlamadı zamanı öyleye yakın olmuştu uzaktan biri yaklaştı
Yanına merhaba diyerek
kız cağız baktı orta yaşlı bu adama merhaba diye cevap verdi
oturabilir miyim diyen adama
baktı biraz korkak bilmem der gibiydi
Sen ne okuyon demişti
hiç gazete ha kaç yaşındasın
on beş
Ya okul zamanı burada işin ne henüz okullar kapanmadı
kızcağız başını eğdi ben okumuyorum N
niye okumuyon okul yok mu burada
Var da ben gitmedim işim var çobanlık yapıyorum
niye çobanlık yapıyorsun
yapmak zorundayım biz çok fakiriz
anladım dedi adam anladım seni ama okumayı çok seviyorsun
evet öylemi nerden bildin
baksana gazete okuyorsun
kızcağız derin bir iç çekti evet çok seviyorum
hep okur musun
neyi
ne bulursan
yok bir şey bulamıyorum bunu da yolda buldum okumak için aldım
adam çantasından bir kitap çıkardı bak sana bunu vereyim oku dedi
kızcağız şaşkın alıp baktı bu bu dedi
evet bu bir roman ben yazdım senin olsun
kız şaşkın sen roman mı yazıyorsun
evet roman yazıyorum şimdi yeni bir roman yazmak için araştırma yapıyorum
kız şaşkın buralar damı araştırma yapıyon
evet bu yöreyi yaşantısını geçimini ne bileyim işte doğayı ve seni gördüm ister misin seni yazayım
beni nasıl yazacan
bak sen anlat bana yaşantını isteklerini kardeşlerini ne bileyim anlat kendini bende yazarım seni
Kız şaşkın öyle baktı bu iyi giyimli güler yüzlü adama adamda kıza baktı güneş ten mi yoksa birazcık kirden mi koyulaşmıştı yüzü çatlamış dudakları elleri küçüktü onlarda pislikten nasibini almış ama siyah gözler gülüyordu bakışları bazen ürkek bazen de dik bakıyor korkuyu bilmiyordu uzunca baktı adama
ne oldu niye baktın öyle
bilmem doğruyu söylediğini nerden bileyim dedi
adam gülümsedi doğru ama inan bana bak ne diyecem ben sana soru sorayım sen cevap ver
nasıl ne sorucan
adam mesela okusaydın ne olmak isterdin
Kız şaşkın baktı yine ne olmak kork ma açıkça söyle ne olmak isterdin
Doktor dedi okusam doktor olurdum
niye
insanları çok seviyorum onlara yardım etmek acılarını dindirmek şifa dağıtmak işte beyaz gömlek ne güzel duruyor isterdim çocukları hastalıktan kurtarmak çocukları dedi adam niye hiç bir kardeşim öldü doktor olsa belki yaşardı anladım peki başka ne olmak isterdin kız düşünceli bak avukat televizyonda görüyorum
Avukat olmak hak adalet dağıtmak çaresizlere yardımcı olmak
Davaları kazanmak güçsüzleri korumak bak sen sen neler biliyon tabi benimde babam haksızlığa uğradı onu savunmak isterdim işte
Adam baktı bu hüzünlü yüze peki başka ne olmak
bide mühendis olmak isterdim güzel evler yapmak taş yığını değil bahçe içinde doğayı bozmadan ağaçları kesmeden güzel evler yapmak isterdim
adam şaşkın sen bunları nerden biliyorsun
televizyonda görüyom
Yazık ağaçları kesip ev yapıyorlar
İyi peki ne olmak isterdin
öğretmen çocukları okutmak isterdim mevsimleri öğretmek isterdim Atatürk ün yaptığı devrimleri savaşları güzel talebelerim olsun isterdim onları sevmek onlara güzellikleri aşılamak okumayı yazmayı öğretmek nokta virgül nereye koyulur satır başlarını güzel yazı yazmayı şiirler yazmayı isterdim onlarla beraber olmak Onlara masallar anlatmak ne bileyim isterdim işte çok şey isterdim öğretmen olsaydım neler yapmazdım
bak sen şiir bilir misin evet ben televizyonda hep izliyom ne güzel okuyorlar sizin televizyon var mı he muhtar verdi küçük bi şey olsun yetiyo bize
adam güldü ah keşke okusaydın geç sayılmaz yine okusan
Kız dalgın kim okutacak ki beni
baban
yok ağa artık okunmaz beni verir babam
kime verecek seni
kim başlık verirse ona
anlamadım
anlarsın bizim bura böyle işte yaş on beş oldu mu kız hazırdır hele birde fakirlik varsa gittiğin gün
Adam şaşkın olmaz dedi ya kızım ben kaç gündür bu köyde kaldım dolaştım seni niye görmedim
biz köyün dışında oturuyoruz da ondan
hay Allah ım ya diye söylendi adam
Sen başkasın gördüğüm kızlardan başkasın
kızcağız boynunu büktü yaza can mı beni
niye
romanına ha anladım yazayım mı sen bilen neyse çok konuştuk artık ben gidecem kazları toplayayım diye kalktı gün sona eriyordu günün son ışıkları bu güzel yere ayrı bir güzellik vermişti kazlar çok ses çıkararak yola koyuldu kız yarın gene gelcen mi diye baktı
yok yarın gidiyorum sabah erken yola çıkıcam neye sordun
bilmem bu gün güzeldi sevindim konuştun benimle
seni çok önce tanımak isterdim kızım ah işte ne cevherler var böyle ama işlenmeden kaybolup giden yazık diye baktı kızın ardından hüzün dolu yazık yazık

Ayşe Karan