Karadeniz tatili

• 20 Ocak 2009 Salı 23:43:01

Tatil yapmak bir kültürdür.Benliğiniz yönetir sizi,yönlendirir hasretler,hasletler çeker deniz duyguların dalgaları aşar üstünüzden çeker kendine kendinize getirir kendinizi yaşarsınız.
Her şeye rağmen istikamet değiştirip 2008 Temmuzun’da yüreğimin sesini dinleyip yaban ellerden ırak,kendime yakın ama sessizce uzaklaşan değerlerin taşındığı özlemleri karşılamakla ilgili bir duygu manzumesinde arabamın tüm rahatlığına rağmen denizin kokusunu alıncaya kadar durmadan süzüldük bir kuş rehavetinde karadenize ,yorgunluk mu neydi ki o! Samsuna vardığımı anlamamıştım bile,özlemişim karadeniz kokusunu en güzel lavanta kokusundan ala bir kokuyu çekerken düşüncelerimle tecrübemin raheveti artık gevşemiş tüm sorumlulukları Bursada bırakmış tek başıma değilken bile özgür hissedebilmiştim kendimi,yaşadığmı anlatmıştı bana kara ama yüreğimin ak denizi ,daha yolum vardı.Zamanımda benimdi artık çekti beni bir benlik sahilde ayaklarımda suların ışıltısında demlendik.Ayrılmak çok zor gelmişti ama baba ocağına gidip hasret gidermek çocukluğumun geçtiği yerleri yadetmek vardı günün sonunda yolumun üzeri güzelliklerle doluydu içim geçerek gaza basarken zaman hzlı akıyordu.Her şehirde akraba ve dostlar tek tek hatıra sayfalarımda aralanırken zaman hatıralar için baba ocağı için öncelikler içermekteydi.Sıklaşmıştı anamın telefonları neredesin,ne zaman ,kaç saat,kaç dakika kaldı derken Fındıklı İlçesine yaz ayında yağmurla girmiştim içimde tarifsiz bir hüzün,başımda bulutlar vardı çok mutlu olupta yağmura yakalanmak varmıydı böyle bir şey neydi anlayamadım sebebini insani bir refleks duygularımın dillerinden anlamadığım anların çok özel slaytı olarak kaldı hatıra defterimde çok sık gitmeme rağmen,hasretin yoğunluğu tam bir kaosu içimde gidişimde saklıydı belki yanımdaki iki delikanlıdan olabilirmiydi.Meraklı sorular,hayretler kahkahalara boğuyordu ansızın yazın yağan yağmurdu duygu seli.Yollardaki insanları anıyordum tek tek ama onlar tanıyamıyordu beni bakışlar yabancı diyordu.Haklıydılar çok değişmiş memleketime yeterli zaman ayıramamıştım.Her adımda hatıralar canlandı gözümde araba sürmesem belki haftalar sürerdi iki adımlık yerde evime varmak.Hafızam yenilenmiş her şey gözümde senaryo yazan bendim oynayan ben ve oradaydım işte! İçimi bir heyecan sarmıştı baba ocağına yakınken artık.Nihayet kıyıp hatıralara aklım karmakarışık olmuşken sevdiğim kızın evin önünden geçerken gördüm onu duramadım,durmamalıydım ne ben eski ben ne o eski sevdiğimdi sadece bir hatıra sayfasıydı kapattığım.Baba ocağı cümbüştü neşeli torun sevgisi gözlerdeydi babam ve annemin,yeğen sevgisi içimde hasretin tüm birikimiyle sunduğum demetti.Her şey her yer aynı ama ben farklıydım benliğimde çocukluğum aynıydı çocuktum bir tatil akşamı uyanmasaydım o akşam yattığımda geri döneceğim geldi aklıma sarıldım boş yanlız yatağıma uyudum uyanmamak için bir akşamın güneşini kucakladım hatıralarda!.