sabah uyandığımda hemen radyoyu açtım sanki bir rüyaydi gördügüm... senle dinlediğimiz şarkı çalıyordu, bizim sarkimiz ve tüm kanallarda... icim ciz etti bilmem hasretindenmi, sarkinin sözlerimiydi beni etkileyen...

halen uyku sarhoslugu, hasretinin verdigi hüzün ile radyoda şarkıyı dinleyince o parka gittim yine belki seni orda görürüm ümidiyle... her yer degismis, neden değişmiş böyle... sen gittin gideli sanki bütün sahil yasda...

nerdesin betül?

şöyle gözlerim kaydı anılara aniden... hatırlarmısın gittiğimiz parkı, oturdugumuz banki... orda bir çınarvardı asırlık, tipki aşkımız gibi... saatlerce oturur sohbet ederdik... ahmet amca çay getirirdi icerdik... gözlerine dalar şiirler yazardim ve okurdum saclarini oksarken sana...

neden ellerini hiç bırakmadigimi şimdi daha iyi anlıyorum... biz seninle ayrılığı düşünmemiştik hiç değilmi? başın göğsümdeyken tepemizden serçeler öterdi ... sanki zaman bizi seyrediyor ve ’an’ durdu askimiza saitti... sen bir ömürdün bana ve saçların yüreğime dolanmış sarmaşıklardı sanki..

nerdesin betül?

yollara daliyorum, parklarda ariyorum, denizlerdeki gemilere sesleniyorum ama yoksun... yakamozlarda görürüm artık seni, avuçluyorum kumla karışık sularla resmini ama tutamıyorum...

dökülüyor hayalin avuçlarımdan kum misali... bazan kızıyorum gemilere suya yansıyan yüzünü siliyor, denize düşen güzelliğini seyrediyorum... deli deme bana sakin... sevmek delilikse ben deliyim o zaman seni seviyorum cünkü...

nerdesin betül??

hani köşe kapmaca oynar gibi kovalardimya seni, işte o sokakların, caddelerin taşlarınıda değiştirdiler... ayak izlerini göremiyorum... bastigin taslarin yerini gözyaşlarım aldı... gelen geçen deli diyor bana... yoo ben delirmedim betül... yangınlığım sana, aklım halen sende...

o günden kalan bir mendilin var ceketimin cebinde, halen öyle duruyor yerinde... ucu yanık bir mendil, içinde kurumuş bir gül birde senelerden kalan hatiralar var, sinmis üzerinde... kaç yıl oldu saymadım çünkü senden sonra ben yaşadimmiki??

her eylülde kaçarım gecenin bir vakti o parktaki söğüdün altına... hani ilk buluştuğumuz söğüdün... orda aynı saatte beklerim seni gelmeyecegini bilsemde... sögüte seni anlatirim saatlerce ama bir gün gelecegini söylesemde inanmaz bana...

eski oturaklar kaybolmus... güller başka kokuyor sanki... cinar kesilmiş parcalanmis yüreğim gibi... gemiler artık geçmez olmuş dolup tasan sahil simdi durulmus... betül, bende ıssızım, sensiz yüregim buruk simdi...

nerdesin betül??

sensiz oturamadım parkta, beli bükülmüş saçları beyazlamış biri sokuldu yanıma.... nebi senmisin dedi, bende basimi salladim... bana, ben yusuf tandınmı dedi... boğazım düğümlendi, gözlerim doldu konuşamadım...

evet o yusuf amcaydi askimizdan, o günlerden kalan tek hatıra bu parkta... elini uzattı, titriyordu tutamadım ve yıkıldım yere... bir zaman sonra ayılmışım ve dilimde senin adin yüregimde senin sizin ve kulaklarimda askimizin melodisi vardi...

ah oğul dedi, keşke yetişseydin... betül seni bekledi neredeydin? yetişemedim yusuf amca gemiye yetişemedim diyemedim... ardindan bakalkaldim elim kolum bagliydi sanki...

gittiğin gemide son görüşümdü seni uzaktanda olsa... ardindan haykırdım duyuramadım... gittin, belkide hic geri gelmemek üzere gittin, niye gittin betül....

hic düsünmeden, ardindan koyverdim kendimi denizin dalgalarina, ne kadar yüzdüm farkinda degildim ama bilsemde kavuşamayacağımı yinede yüzüyordum... ölümü bile düsünmedim ama ugruna ölmekte güzel olur betül... askimiz icin ölemedim bile...

nerdesin betül..?

betül... neden bir resmini almamışım? senden sonra resmine doyasiya bakamadim... o gün sana ulasamadim, konusamadim hatta beni görmedin bile, ’gelemediğimi’ dahi bilmiyorsun... yusuf amca bırakmasada kaçtım o parktan...

seneler sonra duydumki evlenmissin, çoluk çocuğa karismissin... seni seviyorumya, senin adina sevindim ama beni sorma, benmi..!? gecen sene bende evlendim yıldızlar yorganım, ay arkadaşım, mendilin güneşim, gıdam aşkım ve hasretim kabusum oldu bana...

haberin olsun betül... senden sonra bir liman daha buldum, ısssız ve gizemli, sahilleri hep seni hatirlatiyor bana... kimsecikler yok benden baska ve ben her gün geleceksin diye beklerim boş duraklarda...

umut işte, bilirim kavuşmak yok artık ama bir kez daha görseydim cemalini yeterdi dercesine... kilitledim kalbimi her seye ve senin haricinde kimse icin aglamiyacagim artik, yıllardır yasta gözlerim, bunu biliyormusun??

nerdesin betül !?

IssIZ NeBi

(devami gelecek)