Ateşi Boğan Su

• 18 Ocak 2009 Pazar 15:12:33

Hisarlı çocuklar hep Hisarlı’dır, nereye gitseler yüzlerinde Göksu’nun ince sesi...Taze bir yaprak?
Sesinden küçük yol kenarlarına çıkıyorum, cümlenin kabul gören anlamlarından kaçıp...
Ateşi bekleyen su gibi, şiiri sevmek çok zor. Bu ülke... Kalpsiz ve midesiz yaptı harflerimi.
Senin harflerine kimse dokunmasın.(Anne)
İlhan Berk öldü.
Bu her şeyden daha berbat.
-Avluda gördüğüm su yılanı...-

Bu yolu sevdim, sana söylemiştim. Duvar ve tepelerin içinden seni sevmek,
Oysa arkası deniz... Deniz !
Martıları seviyor musun?

Tuzlu bir beyazsın sen.

Gördüm. Beyoğlu’nda, bir adamın telefonundan.. Yeni bitmiş ağlamaların bitmeyen hıçkırıkları...
- Tophane’nin başucundayım sevgilim.
Seni bekliyorum...

Sarışın bir kadın sesi (Özledim.)
-Bu her şeyden daha kötü-

Yıkanmış havluların ipte kurumasını izledim. Bir süre...
Israrla camdan bakan bir çocuğum ben, nereye gittiğini bilmeyen.
Yola çıktığı yerlerden çok uzakta. Yüzüme dokun.
Uykumu bölen çocukluk sesim.
-Beni seviyor musun?-

Sesinden Kanlıca’nın arka tarafına çıkıyorum.

Deniz ve duvarların arasında.
Ateşi boğan su:
- Beni hiç bırakma

Sana vapurları göstermeyi çok istedim.
Çok istedim !



Kıyıdaki Adam

Bu yazı, sarışın bir kadına aşık olan bütün erkeklere adanmıştır.