Merhaba adım didem size kendi acılı aşk hiyemden bahsedicem,
acı ve imkansız
bu benim son kalan mektubum ona son sözlerim onu sevdigimi bilsin beni asla unutmasın yeter......


zmanlardan eylüldü ilk tanışmamız çok komik bir başlangıçla tanışmıştık
sonra birbirimizi tanımaya başlamış fikirlerimize aşık olmuştuk
aslında hiç görmemiştik birbirimizi
o kadar yakışıklıydıki bende çok alımlı bir genç kızdım
yağız delikanlıydı o bütün kızlar onun peşinde koşar onun için kavga ederlerdi
ama o beni seçmişti hepsinin içinden.
Neden: beni seçmişti bilmiyordum
ama
ben o kadar gencin içinden onu seçmiştim
kalbimin köşküne onu yerleştirmiştim
zamanla daha çok baglanmıştım dahada sevmiştim onu
o kadar çok peşimden koşan yakışıklılar vardı hepsine rest çekmiştim
oda kızların hepsine yüz verirdi sırf ben deli olayım diye
sinir olurdum kavga ederdim, tartışırdım onlarla
aradan zman geçti bana
o büyülü iki sözcügü sölemişti
oysa o sözcük artık kulaga aşina bir kelimeydi
seni seviyorum demişti benimle çıkarmısın?
o an aklım karışmış ne diyecegimi bilmemiştim
o biliyordu onu sevdigimi ne kadar çok saygı duydugumu
olmaz demiştim imkansız biz olamayız,
biz diye bir şey yok olmaz
lütfen beni sil kalbinden arkadaş kalalım
o kadar çok seviyordum ki onu üzmek istemiyordum
aramızda çok büyük engeller vardı birlikte olamazdık
ben en azından bunu biliyordum
zman geçmesine rahmen üstünden birbirimixze olan sevgimiz hep büyüyor hiç küçülmüyordu
ama yinede olmadı
sevgi, aşk bu degildi
onu düşünürken gökyüzü ayaklarımın altına iniyor sanki bulutlardaN bir evde yaşıyormuşcasına
huzurluydum onunla konuşmak bana huzur veriyordu sanki
belki diyordum belki o hiç vazgeçmemişti bende onu sevmekten
asla vazgeçmiycektim
ama dedim ya uçurumlar vardı aramızda
çok..... büyük uçurumlar
zaman geçmiş bir başkasına ilgi göstermeye başlamıştı sırf bana inat
gözlerimin içine bakarak seni sevmiyorum diyordu inanmamıştım
daha dogrusu inanmak istemedim
o bilmiyordu benim beynimde ur oldugunu
ben kanserdim ona bu haksızlıgı yapamazdım
onun hayatını bile bile yok sayamazdım
aşk böle birşeymiş ilk defa anlıyordum
ilk defa aşık olmuştum çünkü
hep geçici sevgiler yaşamıştım dedim ya çok hoş bir kızdım
yem yeşil gözlerim, sapsarı ipek gibi saçlarım vardı
biraz gülümsedigimde bebeksi bir tebessüm alırdı yüzümü
aynı onun gözlerindeki cennete benzerdi
bir kelebek kadar ömrüm yoktu.
ölecektim... biliyordum..
bunu ona söleyemedim hep başka şeylerle kandırdım
ilk defa ona yalan sölemiştim
seni sevmiyorum ki:
derken bile gözlerimden yaşlar akıveriyordu
nedne ağlıyorsun dediginde senin için degil aklıma başka b ir şey geldi ona aglıyorum demiştim
oysa omzuna yaslanıp, sana ne kadar aşıgım biliyormusun
demek doyasıya
o misk kokusunu içime çekmek isterdim
saatlerce ela gözlerinde kaybolmak cennet kokusuyla hapsolmak isterdim
isterdim ama olmadı
oda olmadı
sırf onu unutmak için terk ettim onunla olan o kokan şehri
sırf onu unutmak için
oda olmadı
her gittiğim yerde süeti vardı sanki
her yerde didem.... didem...
benden kaçamazsın ben seni seviyorum
artık itiraf et derdi..
oda olmazdı kaç sefer tuttum kendimi
ben ölüyorum nasıl bunu sana yapabilirim nasıl bu kadar bencil olabilirim
dememek için hep kaçtım şuan o
bana inat yaptıgı evliligin acısını çeksede ben hala ona aşıgım
dedim ya ölüyorum
belki yarına çıkamam belli mi olur her an beynime saplanır bir agrı koparır belki
beni hayattan
ölsem...
ölsem acaba üzülürmü??
üzülür, üzülür ben bu satırlarda kaybolurken her an her saniye kızılcık şerbeti içer misali
eriyip giderken
o beni unuturmu acaba benden fazla severmi diye düşünmekten alı koyamadıgım bu
beynimin yarattıgı hileler yiğip bitirirken beni
ölüm her saniye kapıyı çalıp ben geldim derken acaba acaba oda benim kadar sevmişmiydi benim sevgim kada büyükmüydü sevgisi derken
tükenip biten hayatıma son bulan gençligime o gitme dermiydi
gitme,, benim için yaşamalısın dermiydi..??
ben ölünce mezarıma o sevdigi mavigülleri dikermiydi
yada kızı olunca adını didem koyarmıydı
bilmiyorum ama birtek şeyi biliyorum
karanlık dünyamın aydınlık aynası olan o büyük aşkın ufacık busasini hala taşıyorum yüregimde
ve son nefesimde onu hala seviyorum
elveda cennet kokulu yarim elveda
ölücegime degil seni lkaybedicegime
üzülüyorum
bir çift göz yaşıyla eridim
saniyelerce
ve
ben ölüyorum
elveda
sevdigim
ugruna hayatımı yok saydıgım elveda