ne güzel,el uzatmak...yardım ederek gönülleri çoğaltmak...mıhteşem bir duygu ki çocuk yüzleri güldürmek.Allah rahmet eylesin gönül adamına ve vesile olan siz değerli kaleme teşekkür ederim.meslektaşım olma hasebiyle duygularınız daha bir manidardı....

KÜÇÜK GİBİ GÖRÜNEN ŞEYLER ASLINDA TOPRAĞA EKİLMİŞ FİDAN GİBİDİR.BİR BAKMIŞSINIZ BÜYÜMÜŞ BÜYÜMÜŞ VE BİR AĞAÇ OLMUŞ.HERKES ONUN MEYVALARINDAN NASİPLENİYOR.
yAPTIĞINIZ İŞ SADECE BİR MESLEK DEĞİL VE SİZ BUNU KAVRAMIŞ OLAN İNSANLARDANSINIZ.ALLAH SİZE GÜÇ -AZİM-İHTİYAÇ DUYDUĞUNUZ HERŞEYİ VERİR İNŞALLAH.
SELAMLAR

Öğretmenlik mesleğini sevmek demek , sevgiyi , çocuk ve ülke sevgisini özünde benimsemek ve sevmek demektir.Yüreği bu sevgilerle dolu olan öğretmenlerimiz çoğunlukta oldukça bu ülkenin geleceği ve gelecekteki gençlerimizdeki ulus ve insanlik sevgisi giderek artacaktır.
İnanıyorum ki , Tekbir Hanım da böyle yüreği insan ve yurt sevgisi ile dolu olan öğretmenlerimizdendir.Kendini sürekli yenileyen ,geliştiren böyle öğretmenlerimizle ben her zaman gurur duymaktayım.
Yaşamında başarılar diler , yeni yazılarınızı bekler, yarınların gönlünce olmasını canı gönülden dilerim.

Egitimi ciddiye alan ögretmenlerimize karsi her zaman hayranlik duymusumdur, Her ögretmen ögretmenlik yapamaz. Baskalarinin cok önemsiz gördügü en kücük davranislara heyecanla bakip onlari anlatmak cok güzel.
Isinizi sevip yaptiginiz belli oluyor, isini severek yapan her zaman hayatla daha barisik olur, ve en iyi ve en dürüst sekilde calisir. Ellerinize saglik

Eğitimle ilgili biri olarak yazınızda anlattıklarınız beni de çok etkiledi...

Teşekkür ederim paylaşımınız için.