Yazı getiren.. baharın tomurcukları çiçek açtı bile..

bense içimde hala soğuk kış’ını yaşıyorum..

hiç dinmeyecek belki bu fırtına,
yada geçmeyecek bu belli belirsiz ağrılar..

...

gidişin.. hüzün.. kederli gözler..
ve sahilde martıları süzen bir adam..

küçük bir bank, elimde bir mektup.. yine Sen..

...

gözüm takılıyor denize..
bir kaç küçük balıkçı teknesi, sonrasında kocaman bir vapur..
içi insan dolu.. rengarenk.. karmaşık..

bazen saçmalıyorum kendimce,
sen gittiğinden beri..
bellli belirsiz bir hüzün nöbeti saldırıyor üstüme...

arıyorum, soruyorum.. yine deliriyorum seni bulamayınca..
gittin biliyorum.. anLamak istemiyorum.. anımsamak istemiyorum..

ve gidiyorum..

Mezar taşına bakıyorum.. üstünde yazılı olanlara..
ağlıyorum, ağlıyorum, ve yine ağlıyorum...

"Bir gün gidersem eğer, sakın ağlama ardımdan... ölüm ayırsada, gayrı gitme bu sevdadan"