- 751 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Maviyle Boğulacaklar
Pisliğe bulaştım… Hayır, saplanıp kaldım pisliğe. Her yerimdeler, her şeyimdeler, içimdeler, dışımdalar, tenimdeler, kanımdalar. Durduramıyorum, engel olamıyorum.
Zorla giriyorlar, zaptediyorlar hayatımı, beynimi zaptediyorlar. Düşünemiyorum, konuşamıyorum, gülemiyorum, ağlayamıyorum… Pisleniyorum.
Her kıpırdanışta sarıyorlar çevremi biraz daha, her sarıldığım benimle batıyor sanki ya da her sarıldığım dibe çekiyor beni, bilmiyorum, göremiyorum, sadece batıyorum hiç durmadan... Ve görenler el uzatıyor göstermelik, arkalarını dönüp gülüyorlar halime; ve görenler seviyor beni, sevişiyor göstermelik, arkalarını dönüp gülüyorlar halime; ve görenler kendi pisliklerini döküyorlar tepemden… Biraz daha pisleniyorum.
Olanları görmeme engel koca bir deniz var göğüs kafesimde, tam orta yerde. Bütün bu pisliğe rağmen inadına masmavi bir deniz… Nereye baksam masmavi bir deniz var gözlerimde, ömür boyu kalkmayacak bir perde gibi yerleşip kalmış. Gerçekle aramda kocaman bir perde, bir gölge oyunu gibi yarı saydam hayatım, perdenin arkasında sıkışıp kalmış. Beni alıp kurtaran denizim, kapana kıstıran bir yanılsamaymış sadece...
Yırtıyorum, parçalıyorum gösterişli sahneyi. Görenlerin yüzlerine bir kahkaha patlatıyorum; görenlerin yüzlerine birer parça mavi atıyorum. Ben pisliğe batıyorum, ama içeride nefes almayı öğreneceğim; onlar maviye bulanıyor, ama nefesleri kesilecek, maviyle boğulacaklar…
YORUMLAR
Pisliğe bulaştım… Hayır, saplanıp kaldım pisliğe. Her yerimdeler, her şeyimdeler, içimdeler, dışımdalar, tenimdeler, kanımdalar. Durduramıyorum, engel olamıyorum.
Zorla giriyorlar, zaptediyorlar hayatımı, beynimi zaptediyorlar. Düşünemiyorum, konuşamıyorum, gülemiyorum, ağlayamıyorum… Pisleniyorum.
Normalde kes- yapıştırla yorumu hiç sevmem, ilk kez yapıyorum, ama mecburdum bu kez çünkü cevabın ta kendisi soruda gizli, yorumun ta kendisi yazıda, paylaşımda. Ama asla çözemeyeceğiz gizi...
Öncelikle vakit ayırıp düşüncelerinizi paylaştığnız için teşekkürler. Tahmin edersiniz ki yazılarım tek bir olay veya kişi ile değil bütün hayatımla ilgili aslında. Yaşadığım bütün hayal kırıklıkları, acılar, isyanlarım vs. yazılarımda sitem, isyan, aşk ve acı var evet, çünkü ancak bu duyguları bana yazdırabilecek kadar yoğun hissediyorum. Sitemim daha çok kendime, yaşadıklarım için kimseyi sorumlu tutmuyorum, sadece neden olması gerektiği gibi yaşamaya adapte olamadığımı soruyorum kendime ve soruma cevaplar buluyorum kendimce. Yazarak kendimi motive ediyorum, duyguları "hayal" e değil gerçeğe yaklaştırıyorum ve asıl tadlarına bakıyorum; çiğneyerek, ağzımda gezdirerek ve tamamen yok olmasını bekleyerek. Sözün özü bu duyguları seviyorum sevgili papatya, bana bunları yaşatan insanlardan çok seviyorum belki de. çünkü bir başka yürekte böyle canlı olmayacaklardı biliyorum. Evet en çok sevdiklerimiz acıtıyor bizi ve en çok onlar karşısında çaresiz, korunmasız kalıyoruz. Belki yeğeniniz de kendisini size karşı korunmasız hissettiği için telaşlanıyor ve pençelerini çıkarıyordur kim bilir. Sonuç olarak her şey bittiğinde, biz; yüreğinde insanlara ayrılmış büyük yerleri olanlar, bizde kalmasına izin verdiklerimizle mutlu ve huzurlu olacağız. İşte bu da sitemlerden daha büyük bir umut parçası, sizin için sevgili papatya(: tekrar teşekkürler...
sayin paranoid android kardes mi desem??
yoksa arkadasmi yada bir dostmu desem??
neyse ben en iyisi size bir sifat yakistirmadan konuya geceyim düsünceleriniz ne kadarda dogru ne kadarda gercekci düsünceler size sonuna kadar katiliyorum..
insan bazen hic elinde olmadan diyecegim ama zorlada birsey yapilmiyorki pismanlik duyulan her yasanmisligin ardinda gene sizin verdiginiz kendi kararlariniz yatiyo iste bu yüzdende bence bu isin ne bi amasi nede her hangi bi mazereti olabilir keskelerde olmamali cünkü olabilecek bir keske bile bi sonraki hataya ne denli meyilli oldugunuzu gene gizliden gösterir..
anlattiginiz belkide sizin nebzinizde hayalvari olan bu olaylari;))
ben bire bir yasadim;))
iste önce yapilan hatalarin ardindan bi pismanliklar zinciri sonra asla ve katta yenilerini yapmamaya verilmis yeminler ama sonrasinda daha büyük yanlislar geliyo ve bunlari yaparken etraftakilerin size nasil aciyan yada alayci gözlerle baktiginida biliyorsunuz cünkü herseyden önce siz bikere kendi gözünüzde düsmüsünüzdür..
varmidir bunun daha bi asagilik noktasi..
iste üstadimm;))
sizinle düsündügünüz düsünebileceginiz her konuda hem fikirim ve sizi destekleyenlerin en basinda gelmek isterim;))
de benim anlamadigim;))
nedir bu sitemmmmmmm;))
nedir bu yaniss;))
bu bana benim cok sevdigim yigenimi hatirlatti..
mesela ben yigenimi herseyden cok severim ve ben adim gibi eminimki oda beni benim onu sevdigimin kat be kat fazlasi bir sevgiyle seviyor;))
ama an geliyor ve ben onu istemeden üzdügüm anlarda o sessiz kendi halindeki ketum cocuk gidiyor..
yerine vahsi bir dag arslani geliyor;))
sair bey bir hirliyor bir kükrüyorki ne siz sorun nede ben anlatayim bana olmadik sitemler ediyor bazende canimi acitacak hareketlerde bulunuyor buda yetmezmis gibi birde canimi canimdan alan o igneleyici laflarini sayiyor..
ve bu beni öyle acitiyorki hani o an diyorumki ölsem daha iyi cünkü bunu bana hayatta en sevdigim en kiymetlim yasatiyor biliyorumki ayni seylerde onun aklindan geciyor ve biz bazen birbirimizi bilerek cok incitiyor ve kiriyoruz hatta hic olmayacak seyler yapiyoruz..
ama tüm bunlarda gene birbirimize olan bagliligimizdan..
vazgecilmezligimizden..
ve sevgimizin büyüklügünden kaynaklaniyor..
uzun lafin kisasi degerli üstad belliki ayni seyleri sizde cok sevdiginiz birinde yasamis ve sizde benim gibi acisina maruz birakilmissiniz..
ama inanin ki sizin yazinizdaki siteminiz bile bi hos..
yüreginizdeki o büyük sevdayi bi adim ileri gecmiyo sitemleriniz..
ben gene sizin yazilarinizi okudukca her defasinda o büyük sevdaniza sahit oluyorum..
ne diyeyim rabbim her daim sizinle olsun..
dilerim hersey gönlünüzce olsun..
neyse..
..