- 672 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Sanki Herşey Yazılmıştı Daha Önceden
Sanki herşey geçmişten geliyordu gözlerimin önüne sanki onu ilk defa görmemiştim, o gözlerini ilk
defa hissetmemiş ve ilk defa görmemiştim içimdeki o su gibi akan sevgi duygusunun artık onunla birlikte sanki somutlaşmaya başladığını hissediyordum.
Birden geçmişime küfür edip ben neden daha önce görememiştim böyle bir güzelliği
diye kendime ve geçmişime kızıyordum.Aşk denen kavram benim içime işlemiş ve içimdeki seni çıkartmam
için sürekli beni tırpalamaktaydı.Ama beynim aşkın önünde bir duvar gibi durmuş benim sevgiliye erişmemem
için elinden gelini yapıyordu.Ben ise bir zalim in avuçları içinde koybolmuş olan parmak izleriydim sanki.
Sana ulaşabilmek için o zalimin ellerinden kurtulup,sana doğru sevgiyle koşmam gerekiyordu.Buna gücüm
yetmese bile koşmak için beynimin maximum seviyelerini zorlayıp , beynime senin kalbimin en üst seviyelerinde
olduğunu göstermek ve bunu ona kabul ettirmek tek gayem olmalıydı.Eğer bunu bedenime ve beynime göstere-
bilirsem sana ulaşmak için büyük bir adım atmış olacaktım.Ama senin benimle birlikte savaşıp savaşmayacağını
bilememek çok zor geliyordu bana.Tabikide senin bana karşılık verdiğini bilerek bu yolda savaşmak banada
en büyük yardım olacaktı.Ben geçmişinde karanlığın olduğu ve beyaz noktaların zorlukla rastlandığı bir insanım
sevmek için yapmam gerekenler çok, yada güzel sevebilmek için demek daha yerinde olur.Belkide bunları
bilmek bana savaşımda kötü yönden yansıyordu.Yalan söylemek kötüydü fakat kaybetme korkusu daha ağır
basıyordu .Sana ulaştığımda neler söylemem gerekiyor onu bile bilmeden sana koşuyordum.Beynime sanki
kabullendirmiştim savaşımı ve ulaşmak istediğim hedefi.Ama aşkın acısını beynimden atmak zor olacağa
benziyordu.Çünkü artık hayatımda gerçekler olacaktı,ömrünü karanlıkta geçirmiş bir insan olarak en zor kısım
kalmıştı artık,oda gerçekleri söylemekti.Daha tam olarak ulaşamamıştım sana ulaşamamamın nedeni sadece
doğrulardı.Çünkü beynimin kurduğu o yıkılmaz dediğim duvarı yıkmıştım.Artık yapmam gerekenleri yapıp
söylemek istediklerimi söylemem gerkiyordu ve söylmiştim.Artık hayatım nedenini bildiğim şeyin sonucunu beklemek
olacaktı.