TUTULMUYORUM

• 10 Ocak 2009 Cumartesi 14:45:03

TUTULMUYORUM

Evet can.Küçük bir gül dalı yeter bana.Altın bir kafeste,her şey önünde-etrafında ama görünmez zincirlerle,sarılı-bağlı yaşamaktansa.(Ki,ben bunu asla yaşamak saymıyorum.Köle ruhlu olmadım hiç) Minik kanatlarımla,özgürce uçabileceğim.İstediğim an konarak,kendi şarkılarımı besteleyip,söyleyebileceğim gül dallarını,sonsuz kere sonsuz yeğlerim.Dikenleri batsa,kanatsa bile yeğlerim.O dikenleri acıtmadan tutmayı,kanamamayı da başarırım.Gizli yada açık şaklatılan kırbaç darbeleriyle yönlendirilip,hareket etmektense.Kendi seçimlerimle,canımın acıması güç gelmez bana.Başeğmeyi,korkmayı öğrenemedim.Öğrenmek te istemem.Kırıldım,toz halinde parçalandım.Hatta yokoldum.Ama hep meydan okudum hayata.İpler sürekli benim elimde olmalıydı.Oldu da.Acımasız dayatmaları bile,kendi istemime göre biçimlendirdim-biçimlendiriyorum.En başta,kendime saygım var çünkü.Geçmişe,insanlığa,hayata da saygım var.Borcum olduğunu da düşünüyorum.Gerçek bir İNSAN’sam eğer.(Gücüm yettiğince böyle olmaya çalışıyorum.) İnsanlık tarihine,küçücük te olsa,bir katkım olmalı.Düşünsene:İlk insanlar,hiçbir şey öğrenmeden,öylece yaşasalardı,soyları bile tükenirdi.Ama madalyonun güzel yüzündeki insanlar,durmadan öğrenmeye,üretmeye,yaratmaya çalışmışlar.Ve bu gün çok doğal saydığımız şeylerden yararlanıyoruz,onların sayesinde.Ve ben,her ne durumda olursam olayım.Bu zincire,minikte olsa bir halka katmam gerektiğinin bilincindeyim.Bunu da ancak,altın bir kafeste olmadan başarabilirim.Zaten tutamıyorlar beni.Sürekli dönen daireleri,yani çıkmazları.Altın ya da çamur kafesleri aşıyorum bir şekilde.İstiyorum,hedefe kilitleniyorum ve uçuyorum.Ruhumda,beynimde sonsuz gökler,sınırsızlıklar var çünkü.Annem bana:ANARŞİST derdi.Oysa sadece savaşımcıyım,HAYIR demesini biliyorum.Adını taşıdığım nehire layığım.Gereken yerlerde,gerektiği gibi akarak,hayatın yüreğine koşuyorum durmaksızın.Bazen,usul mırıltılarla.Bazen hırçın türkülerle.Bazen de,çığlıkçığlığa-çılgın çağlayanlarla koşuyorum.Göreceli olarak,tutsak sanılsam da.ÖZGÜRÜM.İçimde özgürüm ben.Bir yerlerde,içtenliksiz hiçbir yürekte kalamıyorum.TUTULMUYORUM YANİ.
Nilgün ACAR
02. 09. 2008