YAĞMURU SEVİYOR/DUM

• 8 Ocak 2009 Perşembe 21:21:54

Yağmuru seviyordum…
Zamansız yağan; toprağa bolluk, bereket bırakan yağmuru. Düşen her damlada kendimi bulmamı. Hayallerimi büyütmesini dilemeyi . Yağmur sonrası açan güneşi, çıkan gökkuşağını.

Yağmuru seviyordum…
Vakitsiz yağan nisan yağmurlarında ıslanmayı, sırılsıklam olana dek yürümeyi, üşümeyi. Sevdan gibi sarıp sarmalayan çiselemelerini. Toprağı hırpalamadan okşarcasına yağışını, bir çiçek yaprağında inci tanesini andıran duruşunu. Berraklığını, doğallığını, saflığını, hayat verişini.

Yağmuru seviyordum…
Her şiddetli yağmur öncesi gök gürlemelerinde “Korktun mu?” Diye sormanı. Damlalar cama vururken yanıma sokulup usulca elimi tutmanı. Kokmayı, koklamayı, koklamanı…
Yağmuru seviyordum…

Trafiği felç etmesine rağmen İstanbul’un tüm pisliklerini yıkadığını düşünerek sana şarkılardan fal tutmayı ve “Hiç kimsenin Yağmur’un bile böyle küçük elleri yoktur “ melodisini duyunca gülümsemeyi. “Yağmur yürekli “ ama onurlu duruşunla sana usulca b/akışımı.

Yağmuru seviyordum…
Yanaklarımdan süzülürken hüzne dönüşüşünü, şiirlere konu oluşunu. Gecenin karanlığında gözbebeklerinde yanan ateşi, kırımsı bulutların kirpiklerine takılışını. Ve bunca ağırlığa dayanamayan göz kapaklarının sağanaklarca düşüşünü.

Yağmuru seviyordum…
Öğreninceye kadar senin Yağmur Sevgi ‘ ni.

Şimdi sev/e/miyorum yağmurları…
Şimşekler dışarıda değil beynimde çakıyor …
Sağanaklar yeryüzüne değil yüreğime iniyor…

Yağmuru seviyor/dum
……………………………………Yağmuru seviyor…
…………………………………………………………………..Yağmuru sev…
…………………………………………………………………………………………….Yağmuru…
………………………………………………………………………………………………………………..Yağ mur
…………………………………………………………………………………………………………………………………Yağ…
…………………………………………………………………………………………………………………………………………Yağ..
Yağmaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Hatice Erdemir Kuzu