sevdanın -e hali
kalmak ağır bir yüktü, gitmekse
ölüm...
yanağımda bir gül soldu..
gözlerimde bir damla yaş..
gittim.. Öldüm...
gözlerinde ki öldüren buğuydu kendisine kitleyen beni.. Sevdim mi herşeye ve herkese rağmen?
evet demek hiç bu kadar mutlu etmemişti beni hayat karşısında... Ben kazandım ey hayat! Ey zaman!
sizden bir parça sevgi,bir parça aşk, bir parça dostluk bir parça güven çaldım zamansızlığa taşımak için..
beni bunun için cezalandıramayacaksınız.. Çünkü sizden yalnızlığı da aldım.. Ona sarılmayı sevmekten daha
iyi bilirim..
kaçamaktı yaşadıklarımız. Anlamazdı bizi bu çağın insanları ve bu düzen...yüreğimiz sadece bize aitti..
onu sadece sevdiğimin kalbine teslim ederdim. Bilirdim orada güvende.. Belki bana geri dönmek istemeyecek
kadar...toz pembe hayallere dalmadık hiç, belki daha gerçekçiydik belki daha eleştirisel bakıyorduk herşeye
ve özellikle "biz" kavramına. Emin olmak istiyorduk birbirimizden ve yüreğimizden.
bunu gözlerimiz anlatıyordu bizim yerimize.bakınca anlıyordun aklımdan geçenleri...ben de anlıyordum
sana dair herşeyi..
biryerler de bir insan var!
senin ruhunun eşi...
arama gerek yok o seni bulacak...
ruhunsa eğer karşına çıkacak...
ilk başta anlamayacaksın belki "o" insan olduğunu.. Hayatın boyunca onu aradığını.
hani bildik bir söz vardır ya herkes onu arar " doğru insan" ...
bakışların değmesi birbirine,sözlerin tamamlanması,onsuz eksik yaşayacağını bilmenin
sonsuz mutluluğu ve acısı.. İşte bunlardı bizi yaşam karşısında güçlü kılan..
don kişot misali yeldeğirmenlerine karşı savaşacak kadar...
iyi ki hayatımdasın diyorum hergün sana ve kendime.. Keşke daha önce çıksaydın karşıma
bu kadar hayata tutunmama izin vermeseydin demek geliyor içimden bazen..
birşeyler var "keşke" dememi engelleyen.. Ne biliyor musun? Sen....
hayat bana en acımasız yüzünü
sevgimi inkar ettiğim zamanlarda gösterdi
şimdi asıl olmam gereken yerde
hayata başladığım yerdeyim
kalbindeyim
vazgeçilmez oluşunun sırrı bu işte.
senin olmadığın yerde ne olduğunu biliyorum...
gitmelerini düşünüyorum.. Vazgeçişleri...
nefesimiz gidecek...
ben ve sen kalacağız sadece..sevdanın kendisi kalacak.. Sen yalnızlık olacaksın. Ben o
kimliğe bürüneceğim senin için...öyle hayatında olacağım..hayatımızda..sevdanın ayrılık
halini yaşayacağız bu gidişle..
kanayacak yaramız..bizi bizden edecek...hayat pusuya yatmış bizi alt etmek için bekleyecek
kapı diplerinde..hani bir kapıp koyversek kendimizi alacak tüm intikamını..
paylaşılmaz yalnızlığımız bizi koruyacak...
sevgimizin en yalın hali..
bizi onlar esir alacak...
"benim için ödenmesi imkansız ve umutsuz bir borç gibisin..seni geri vereceğimden korkuyorum"
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.