Popçu Ol, Topçu Ol

• 2 Ocak 2009 Cuma 00:43:06

Efendim, oğlum olursa topçu, kızım olura popçu olmalarını isteyeceğim. İstemek ne kelime, öyle yetiştireceğim. Öyle ki, ta doğdukları andan itibaren bu fikri aşılayacağım. İlla da okusun, okulda hipotenüs, karekök, solucanın sindirim sistemi, hangi savaşta kaç top, kaç kılıç kılıç kullanılmış türünden bir yığın abur cuburla kafasını doldursun diye onu zorlamayacağım.

Diyelim ki kızım olacak. Onu mutlak ve mutlak, popçu yapacağım. Nasıl mı ?

Bizim hanım doğum odasında iken, ben de bizim Türk filmlerinde ki gibi kapıda volta atacağım. Ancak cugara yasağı olduğu için kabak çekirdeği çıtlatacak ya da leblebi yiyeceğim. Derken , “Inggaaa..!..” sesi çınlayacak. Ben çocuk kucağında hemşireyi beklemeyecek, vınlayacağım içeri. ( Böylece hemşireye bahşiş vermekten de kurtulmuş olacağım. )
- Kız mı, oğlan mı? diye nara atacağım. “ Kız “ derlerse üzüntüden suratım yere düşmeyecek ve hatta hanıma tokat da atmayacağım. Hemen çantamda ki mikrofonu çıkaracak ve bizim yumurcağa uzatacağım;
- Bak cici kızım, bu mikrofon, tanı bunu, ilerde şarkıcı olacaksın, bunu düşürmeyeceksin elinden.
Sevgili kızım da notalı bir şekilde ağlamaya başlayacak;
- Ingaa… ınn.. gaaa.. aaa.. gaaa..
Sonra da müzik tarihimizi ona anlatacağım;
- Sevgili kızım sen bilmezsin, bir ara özgün müzik modaydı. Sen ona yetişemedin. Sazın bam teline dokunup, bir iki sosyal içerikli şiir filan patlattın mı tamamdı. Adın “ özgün şarkıcı, ya da türkücü “ olurdu. Sonra Arabesk moda oldu. Bol darbuka ve gıy gıy keman eşliğinde yanık sesli vatandaşlarımız, üzerine basılmış oyuncak gibi feryadı figan eder, içimizi parçalardı. Bak aklımda kalan bir şarkının sözleri şöyleydi;

“ Ben dogarken ağlamiişam,
Babam ölmüş, anam kaçmış,
Bu garip öksüz, yetim kalmış,
Acıların çocıgiiiiyiiiim “

Malum, insanoğlunun yaşı ilerledikçe gövdesi, ensesi vb. kalınlaşır. E haliyle sesi de kalınlaşır. Bu sebeple arabesk şarkıcıları, sesi yanık, ince, etkileyici diye çocuklardan seçerlerdi. “ Güççük Emrullah”, “ Bebişko Ceylan “, “ Büyümeyen Cabbar “ benim aklımda kalan bazı şarkıcılar. İşte bu ana kuzularına bol arabesk şarkılı filmler yapılırdı. Zavallı çocuklar, ya babadan yana, ya da anadan yana şansız olurdu. Aklımda kalan bir filmi kısaca nakledeyim. Baba İstanbul’a gurbete gider. Baba gidince, eskiden beri anada gözü olan köyün ağası, ona musallat olur. ( yanılmıyorsam ana rolünde Serpilmiş Çakmaklı, yada Afrodit Banu Balkon vardı ) Bir gün ana derede çamaşır yıkarken, üstündeki kıyafet ıslanıp – haşa huzurdan – kadınsı öğeleri belirmişken, bu kötü ağa kötü emellerine ulaşır. Ama, bu guççük şarkıcı ne edip eder ve anasının öcünü alır, ağayı tepeler.

Neyse cici yavrum, uzatmayayım. Şimdilerde pop salgını var. Gencecik kızlar, oğlanlar yeni yeni “ imajla “ bir proje olarak piyasaya sunuluyorlar. Her birinin saçı başka, yüzü, gözü başka boyalı.. Acayip kıyafetler.. Her biri başka bir açıyla sallanıyor. Çişlerini yapmaları için limuzinlerle, altın kaplama klozetlere götürülüyorlar. Albümleri çıkmadan bir skandala karışıyorlar. Ünlü eğlence mekanlarının çıkışında guya kaçamak aşklarıyla yakalanıyorlar. Tele Mole türü programlara çıkıyorlar.. Sonra da şan, şöhret.. Gelsin paralar.. Kızlar, oğlanlar onlara hayran. Giyim, kuşam ve de yaşamlarını onlara benzetmeye çalışıyorlar. Sevgililerini onlara benzeyenlerden seçiyorlar.

Artık şarkıcılara filimden çok “ klip “ çekiyorlar. Bir dilber, bir de yakışıklı oğlan, değişik mekanlarda, affedersiniz yarı cıbıldak.. Şarkıyı kimsenin dinlediği yok.. Zaten bu şarkıların sözlerini yazan yüce söz yazarlarının biricik kaynağı Argo Sözlüğü.

Bir de kızım, asırlardır söylenen türkülerin tekrar tekrar söylendiği, guya yeniden yorumlandığı türkü barlar var. Bu barlarda, türkücüler ve onları rakı, bira, viski, bol sigara içerek dinleyen, gecenin sonuna doğru “ caney caney caney, İştaaa meydaneeey “ türküsü eşliğinde, kağıt peçeteden mendille halay çeken “ türkü dostları “ var ki pek tavsiye etmem. En azından senin için gelecek görmüyorum. Yani, kazancı az gibi geliyor bana.

Sen boşver bunları kızım. Para popta.. Geçenlerde TiVi’de izledim. Bir pop şarkıcısı kızımız kara gözlükleriyle, vefat etmiş babasının başında hem ağlıyor, hem de konuşuyor, diyorki;
- Babam benim popçu olmama karşı çıkmıştı. “ Bari sanatçı olsaydın “ demişti. Babam 40 yıllık tiyatrocuydu, bir ev bile alamamıştı. Ben 2 yıllık popçuyum, ona bir ev almıştım.

Yaa, cici kızım ben de yıllardır el işinde haldur, huldur çalışıyorum. Adam gibi karnımızın doyduğu yok. Ay sonunu getiremiyoruz. Bel ki hani diyorum, sen popçu olursan … Allah büyük.. Bir evimiz olur, karnımız doyar.. Sayende tivilere filan çıkarız. Canım cici kızım, popçu olacak dimi yavrucum…

Hanıııııım !... Doğuma kaç ay kaldı, benim popçu olacak kızım ne zaman doğacak ?

Hasan Aksoy