Makale 9: Ortak Şiir Bilincine Ulaşma Meselesi -I

• 31 Aralık 2008 Çarşamba 14:54:08

Merhaba şiir dostlarım,

Efendim, şiiriniz yine bol olsun.

WEB şiir geçmişime ilişkin görüşlerimin yer aldığı ve bir şiir grubunda yaşadığım gelişme sürecini anlatan satırlar karalamak, yeni arkadaşlar için oldukça yaralı bir girişim olabilirdi…

Neden şairler bencildir diye başlamıştım geçende söze.. Ancak, işin aslı bir sanal site geçmişine sahip olup, bu deneyimi paylaşımcılığa türetmeye dönüşüverdi zaman.

Neredeyse ben de sizler gibi eski toprağı oldum grubun ve sanal sitelerin.. Ve neredeyse yorumlarım da birbirinin tıpkısı olmaya başladı-başlayacaktı..

Yeni üyeler kendilerinden kaynaklanan dinamizm ile grubun ana sayfasını canlı tutabiliyor... Onların da paylaşıma teşvik edilmesi gerekli her zaman... Bir başka çözüm de, eskilerin daha çok ’karşılayan’ olması yaklaşımı olabilir mi? Aynen ’voleybol’ oyununda olduğu gibi, bir ’atan’ ve bir ’karşılayan’ vardır...

Çünkü karşılayan sayısı daima az olmakta... Şairliğin ruhunda galiba yadsınamaz bir bencillik de var; önce kendi şiirlerimizin okunmasını ve beğenilmesini arzu etmek gibi.. Oysa, aynı işi benzer veya daha üstün kalitede yapan o kadar çok sayıda beyin var ki...

Başlangıçta, ben de başkalarının şiirini pek okumazdım, hep kendi şiirlerimi yayınlayıp, sayfalarca yorum gelmesini beklerdim.. Sonraları yavaş yavaş anladım ki, neden benim şiirlerimi okusunlar ki? Buna zorlayıcı herhangi bir nedeni yaratmış mıydım? Hayır; birçoğuna göre sıradan şiirler yazmakta idim, benim sayfama yönlenmelerine gerekçe olacak hiçbir iz yoktu ortada...

Böylece, kendi sıradanlığımın farkında olmadan, kendi kendime beğendiğim şiirleri mükerrer yayına koymaktan ibaret bir antolojist olmuşum...

Yaklaşık birçok hazır şiirimi düzenleyip ilk üye olduğum sıralarda ardı arkasına yayına verdiğim anlarda, ’Yeni Şiirler’ düğmesine basan taze şiir avcılarının elinde kalanlara ancak yorum alabiliyordum.. Tabii ki, aynı yorumcuya bir kez daha asla rastlamıyordum...

Hazır şiirlerim bittiği anda, birdenbire sayfam münzevi bir hayata başladı, tıklanma oranı sıfırın altına düştü, sayfam çöle döndü...

-devam edecek-