SEVMEK BENCE YÜCELMEKTİR

• 30 Aralık 2008 Salı 11:39:12

<Yürekten gelen bir emirle sevmeye başladığını, hissedersen eğer, yücelmeye başladığına da inan çünki, sevmek en yüce bir histir> demiş Mevlana Hazretleri
Evet anlamı bu kadar derin bu kadar ulvi. severek yücelmek,severek insan kere insan olmak.Koşulsuz sevmek,anlamlara anlam yükleyerek riyazsız ,dupduru sevmek sevebilmek
sevmek; kendinden vaz geçmektir
sevmek ;kendine yenilmektir
sevmek;sevdiğini kırmamak adına kendini kırmaktır
sevmek;kendinden kendini süzmektir.....
Yağmur ıslatır,kış üşütür,yaz yakar ya ; bir kere sevdaya düşmeye görsün yürekler, tersine döner düzen.Işığa koşan pervaneler gibi nasıl da ateşe koşar ten yanacağını bile...Kar serinletir soğuk yakar,cehennemi södürür yürek yangını,ateşi ateşte yumak gibi ateşe koşar insan.Yandıkca üşüyen bir bedende kül olmaktır sevmek ve savrulmaktır, kavrulmaktır, külünden bir daha bir daha doğmaktır sevmek!...Sabır değirmenininde öğütüp kendini un ufak olmaktır sevmek.Bazen deli bir boran olur eser de eser...bazen hiç bilmediği hiç gidilmemiş açık denizlere varır ve hiç kimsenin ayak basmadığı kıyılara deli deli vurur.
Asi bir denizin limanı olmak olabilmek, susmaların ağıdını dinlemek ölen günün ardından, kendini kendine çarpa çarpa çoğalmak,bir insandan bin insan çıkarmak,tarifsiz acıları katık edip yürek aşına deli deli dolanmak damar damar hücre hücre akmaktı kendine. gelmeyeceğini bile bile her gün aynı saatte gönlünün sahilinde bekliyebilmektir vefasız sevgiliyi!..
Ve son vedanın tetiğini çekince sevdiğinin dili adam gibi ölmektir ölerek dirilmektir,ölerek yaşamayı, ağlarken gülmeyi,çilede mutluğu saçlarından yakalamayı ve bir yüreğin ardından bir derviş misali diyar diyar gezmektir sevmek......Neden var olup nereye gittiğini sezmektir sevmek
Kısacası aşkı tadan yürekler varoluşun sırrına ermeyi bilendir
YARADANA GİDEN YOLUN BAŞLANGICIDIR SEVMEK
LEYLA’DAN MEVLA’YA varan yolun ilk durağıdır
sev ki ; YARADAN’I bulasın!
sev ki,; nsan olmanın sırrına eresin
sev ki; insan kere insan olaSIN......

NİLÜFER GÖKDEMİR (GÜR)

MERSİN

Beğen