KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ben Bu Gün Aynaya Bakmadım
Not:Hiç bir edebi kaygı ile yazılmamıştır.:(
Uçurum gözlerini hayal etmek sevgilinin… Kanla sulanmış kalbimin coğrafyasında… Ve itivermek bedenimi o uçurumun derinliğine, kaybolmak… İçimi ezen bu çaresizliği, şerha şerha yarılan yüreğimin ıstırabını ancak bir yok oluş sağaltır. Ancak bir kahroluş derman taşır ruhuma…
Ben ki ne ağıtlar dizmişimdir, hayallere sığmayan hayal sevdalara. Ben ki ne mısralar ziyan etmişim aşk adına. Söyleyin bana! Hangi sevgilinin nazı bunca yakardı sinemi? Hangi ok kirpik, hangi davetkar bakış, hangi erişilmez vuslat bu ateş gibi gözyaşlarının ilk kaynağı olurdu? Ben sevgililerin hayali ellerinde tarumar ederken bedenimi bilmezdim, masum bir çığlığın yüreğimdeki bunca yarayı bir an önce sağaltma telaşına düşüreceğini beni.
Biliyorum bunların hepsi, bu sevgiliye ağıtların, bu eskitilmiş şiirlerin hepsi, sızlamaya namzet bir yüreğin varlığının delili. Haksızlık etmemeliyim belki. Bunca sevda nehrinde çırpınmasaydım nasıl bilebilirdim gönül denen o tahtın gerçek sahibini. Ama yine de utanıyorum işte. Bunca vakit kaybı, bunca gözyaşı utandırıyor beni. Halbuki ne kadar da ehemmiyetsiz benim sevda uğruna akıttığım bunca yaş, şu küçük çocuğun gözyaşları yanında!
Herkes acısını başka türlü dillendirir. Ben de öyle yapıyorum keza sevdadan gayrısını bilmem. Öyle yaratmış ki yaradan beni, sanki her hücrem yeminli ölesiye sevmelere. Ve dahi ölmelere… Kanla yoğrulmuş coğrafyaların kaderinden farklı değil gönül topraklarımın kaderi. Şu iki gözü iki çeşme çocuklardan farklı değil gözlerim. Yıllarca öz yurdunda parya gibi yaşamış zavallı yüreğim. Yıllarca yanlış secdelere yüz sürmüş. Kokusunu aldığı her çiçeğin ardından sürüklenmiş, bir rayiha bulmak için cennet bahçelerinden. Kanla yoğrulmuş coğrafyalardan farklı değil kaderim. Ben de öğreniyorum işte.
Dönüp baktığımda köleliğime, görüyorum ki ben zincirlemişim yüreğimi. Adaletinden şüphe olmazın adına yemin ederim ki ben yapmışım. Üstelik hep ben yapmadım diyerek. Şimdi bakıyorum da kanla yoğrulmuş coğrafyalara, aynı değil mi onların da kaderi?
Ben yapmadım diyerek suçunu saklamaya çalışan çocuklar gibiyiz. Suçumuz bizi ıslah için karşımıza dikilmiş beklerken, biz bin türlü bahane peşindeyiz işte. Severken de böyleyiz biz. Bir çok ama’nın çukuruna gömüyoruz sevdaları. Bir çok ama kuşatıyor kalemizi ve kirletiyoruz sevgileri. Sonra… Sonrası işgal, sonrası zulüm, sonrası kan revan…
Aynaya bakmaya utanıyor musunuz siz de benim gibi? Tek bir aynada bile görünmekten ar etmeyen yüzlerinizden… Biz o Efendinin arkadaşlarım dediği nesil miyiz? Biz kirlettiğimiz, berbat ettiğimiz bu alemlerin uğruna yaratıldığı O Efendinin arkadaşlarım dediği nesil miyiz? İnsan olan nasıl utanmadan bakar yüzüne aynada?
Ben bu gün aynaya bakmadım.
YORUMLAR
Aynaya bakmaya utanıyor musunuz siz de benim gibi? Tek bir aynada bile görünmekten ar etmeyen yüzlerinizden… Biz o Efendinin arkadaşlarım dediği nesil miyiz? Biz kirlettiğimiz, berbat ettiğimiz bu alemlerin uğruna yaratıldığı O Efendinin arkadaşlarım dediği nesil miyiz? İnsan olan nasıl utanmadan bakar yüzüne aynada?
başta şu pragrafı okuyunca niye utanayım ki dedim.
ama sonra... evet efendimşize layık değiliz biz o nesillerden değiliz maalesef... saygılarla edebiyat dostum..
''Halbuki ne kadar da ehemmiyetsiz benim sevda uğruna akıttığım bunca yaş, şu küçük çocuğun gözyaşları yanında! ''
Ben şahsen utandım bu gün ; özellikle ,İsrail'in müttefiki olan bir ülkenin yurttaşı olduğumdan !
Fikret TEZAL tarafından 12/29/2008 12:20:06 PM zamanında düzenlenmiştir.
çok hoş cümleler ve kare çok anlamlı, çocuklar hep benimde başrolümdedir; fakat biraz anlam kargaşası var gibi.
cümleler biraz daha anlamına uygun ayrılsaydı (noktalama imleri ile de olabilirdi bu) daha çok etkileyecekti beni. yine de çok anlamlı mecazlar var tebrikler efendim.
Ben bu gün aynaya bakmadım !
BEN BU GÜN AYNAYA BAKMADIM !
SAYGILARLA..
hüzünlüşarkım tarafından 12/29/2008 1:52:29 PM zamanında düzenlenmiştir.
