- 8694 Okunma
- 10 Yorum
- 0 Beğeni
AŞK EVLİLİĞİ Mİ,MANTIK EVLİLİĞİ Mİ...?
Ben eşimle aşk evliliği yaptım...Severek evlendim...Ölümüne sevdim...Ailemi kıracak kadar..Ailem tarafından okeylenmiyen bir evlilikti...Evlenmeden önce 3 yıllık bir arkadaşlığımız vardı...Ama tam anlamıyla onu tanıyamamışım...Çok seviyorum dediğiniz insanı bir anda değişmiş olarak görüyorsunuz...Severken yanlışlarını farketmiyor sonra da şaşırıyorsunuz...Benim eşim maço birisidir...Zaten kadir inanıra benzemesinden dolayı aşık olmuştum...Ben de karşımdaki erkekler de biraz maçoluk aradım açıkcası..Ama bu kadar fazla olduğunu bilmiyordum...Kaba kuvvet kullanacak kadar olması beni yıpratmıştı...Aileme gidemiyordum..Çünkü çok kırgındılar...Eşimde bunu bildiği için astığım astık hesabı beni çok hırpaladı...İntihar etmek için çok düşündüm...Evlenir evlenmez(cicim aylarında) çocuğum olduğu için bıçağın sırtından döndüm..Çocuklarımı kıyamadım...Annemle babam ayrı oldukları için kendim babasızlığın ne olduğunu bildiğimden çocuklarıma o duyguyu yaşatmıyayım diye şiddeti bile göz yumdum...Babam bir başkasıyla evliydi ..Çocuklarımla babam beni zaten kabul etmezdi...
Annem köyde kendi emeğiyle geçinen birisiydi...Ona da gidemezdim...Annem köprü olsa üstünden geçmezdim..Kendi babamdan ayrıldığı için benim ayrılmamı asla istemiyordu..Katlandım açıkcası sıktım dişimi...Geceleri ağladım gündüzleri çalıştım ...Çocuklarımı hiç kimseye muhtaç etmedim...Hemde amele gibi çalıştım...Tarlada...Hiç yorulmadım...Ama eve geldiğim zaman
karanlığa gelmiş gibi oluyordum...Yani benim dünyam kararıyordu...Yorgunluk çöküyordu üstüme..Üstelik ben bu insanı çok seviyordum...Demekki zamanla tükeniyor sevgiler...
Çocuklarımı büyüttüm...Dayandım..Yılmadım...Hala evliliğimi sürdürüyorum...
Tabiki artık kaba kuvvet kullanamıyor...Aslanlar gibi oğlum var...En son oğlum 15 yaşında iken kaba kuvvet kullanmıştı..Hiç suçum yokken...Oğlum o gün" baba bir daha anneme
vurursan beni kaybedersin"dedi...Terkederim evi dedi...O günden beri artık kaba kuvvet kullanamıyor..Çocuklarda büyük olunca...Bir de alkol kullandığı için ne yaptığını bilmiyor...Sonra pişman oluyor ama kırılan kalbi tamir etmek mümkün değil..Hep kendi doğrularına inanan-gaddar bir o kadarda dürüst ve baba birisi...Çocukları için canını verir...Çocuklarımın babası benim için..Hala seviyorum ama artık aşk diye bir şey yok...Bitti...Asla saygıda kusur etmedim...Lafının üzerine laf koymadım...O bir çalıştıysa ben iki çalıştım...Kendi buldu kendi çeksin diyenlere (annem-babam olsa bile)derdimi anlatmadım...Duvarlarla konuştum...O günlerimi hatırlamak dahi istemiyorum...En güzel günlerim olması gerekirdi...Ne yazıkki olmadı..
Şu an iyiyim...Çalışıyorum...Çocuklarım okuyor-çalışıyorlar...Maddi durumumuz da iyi..Şükürler olsun...Ama ben çocuklarıma mantık evliliği yapmalarını istiyorum...Aşk da olsun ama mantık hep ilk pilanda olsun...Kendimi örnek gösteriyorum onlara...Aşkın gözü kör...Göremiyorsunuz diyorum...Aşk la yapılan evlilikler günümüzde daha başarısız...
Mantıklı evlilikler daha başarılı...Sadece aşkla bir yere varılmıyor...Ben aşk evliliği yaptığım için pişmanım ama çocuklarım bütün pişmanlıklarımı gideriyor...Onların sayesinde hayattayım...Allah uzun ömürler versin...27 yıllık evliyim...Ben çok mücadele verdim..Çocuklarımın bu şekilde bir hayat sürmemesi için elimden geleni yapacağım..
Arkadaşlar ne olur beni yargılamayın...Kınamayın..Buraya yazdım,acındırmak için değil...elbette herkesin kendine göre derdi var..Kendimi haklı çıkarmak gibi bir
düşüncem de yok..Kendi penceremden yaşadıklarımı ve gördüklerimi anlattım sadece...Aşk evliliği yapan ve mutlu olan kişiler vardır tabiki..Ama istisnalar kaideyi bozmuyor..Bu yazdıklarımı eşimin önünde de konuşabilecek kadar açık yürekliyim...Nasıl kaba kuvvet kullandığını her zaman hatırlatıyorum ona..Uğruna çok şeyler feda ettiğim birisinden haketmediğim hareketleri görmek beni bu düşünceyi itti.....Çocuklarımın babaya hasret büyümelerini istemedim..Onları bırakamazdım..Başka kadına anne demeleri
de benim için çok acıydı..Ben baba kelimesini kitaplardan okudum..Benim çektiğim acıları çekmelerine asla müsade edemezdim..Çocuklarım olmasaydı ve ekonomik özgürlüğüm olsaydı katlanırmıydım...Ailemin onayladığı evlilik olsaydı katlanırmıydım..Tabiki hayır...
Bir de kadınların ekonomik özgürlüğü mutlaka olmalı...Bu gibi durumlarda kendi ayaklarının üstüne basabilmeli...Benim o şansım o zaman yoktu..Çocuklarım küçüktü..Çalışamıyordum..Şimdi çalışıyorum..Çocuklarımın sevgisi yetiyor bana..
Allah çocuklarımın acısını göstermesin...
Bence aşk evliliği değil mantık evliliği yapmalı diye düşünüyorum...sizce?
HERKESE MUTLULUKLAR DİLİYORUM...
YORUMLAR
Adını koymuşsun KADER
Bende hep KADERİME çatarım şiirleride görürsün.Ah kardeşim ah.Hani gelin olup giden kız ağlarmış,babasıda demişki kızım istemiyorsan vermeyim,oda demişki yok baba ben hem ağlarım hem giderim.( Bunu rahmetli bir arkadaşım kızına demiş,onuda geldi bana söyledi.)
Fakat gariplik bu ya 8 ay sonra çocuklar ayrıldılar,allah selamet versin.Bizler hiç birşeyi algılayamıyoruz,bazı şeyleri
oyun sa,yada krtuluş sanıyoruz.Halbuki hiçte öyle değil değilmi.?
Hiç bir anne baba evladının mutsuz olmasını istemez,ama evlat dinlemeyincede bak neler oluyor.Bira hoş görü,biraz paylaşım,biraz anlayış zor değilki.
Herşeyin aşırısı zarar.Bu gün bari bunları anlasak iyi olur.
Kocaya varınca bayanlar sanıyorki,dünyanın hükümdarı benim.Halbuki yarın seninde olacak gelinin kızın,damadın torunun nasıl bakacaksın.
Beylerde ekıya başı,halbuki öyle değil.
Acaba şimdi böyle düşüne iliyormuyuz?
Bulmacayı kendimiz çözmeliyiz.Daha nice mutlu yıllara kalın,sağıcakla
bende mutsuz bir ailede büyüyen bir çocuktum...babam fiziksel şiddet uyğulamadı hiç bir zaman ama çok fazla sorun vardı annemle arasında ve bu bana fazlasıyla yansıyordu...belki bir şeyler başarmak kolay değil kadın açısından ama evliliği sürdürüp çocukları o durumun içinde büyütmektense ayrılmak en iyisi...çocukları babasız bırakmamak mantığına inanmıyorum...ilgisiz baba aynı evin içinde de ilgisizdir...tıpkı benim babam gibi...
şimdi bende evliyim...aşk evliliği yaptım...ve çok mutluyum...fakat annemin yaşadığı sıkıntıları çekmemek için eşimle çok fazla konuşup çok fazla kendimi anlattım...evliliklerdeki problemler iletişim eksikliğinden kaynaklanıyor bence...hiç bir zaman aşık olmadığım bi adamla evlenmeyi düşünmedim...çünkü evlilik her şeyini paylaşmak ve iki kişilik yaşamaktır...ve ailenin bir çocuğun içinde açtığı yarayı dünya bira araya gelse açamaz...saygılarımla...
kadınların genel düşüncesi budur
çocuklarım babasız büyümesin, herşey onlar için diye
birde şu yönden bakmak lazım
baba olup da sadece iskele babalığı görevi yapan birinin yanında, hergün kavga, baskı, şiddet vs. gibi çocuğun ruhsal durumunu bozacak bir ortamda çocuğun büyümesi yerine
bu adı evlilik olan ŞEY in bir an önce bitirilmesi en mantıklısı değil midir?
ve erkek her zaman kadının kendince kusur saydığı şeyleri de fırsat bilerek gider de gider üstüne
"aman gidecek kimsem yok
aman elalem ne der
ata binmiş binmek bir ayıp inmek bin ayıp
çocuklar babasız kalmasın
işim yok, gelirim yok"............ uzar da gider bahaneler.
uzun süre devam etmiş sonunda rahata kavuşmuşsunuz
allah bozmasın diyelim
aşk anlıktır, hevestir
o an geçince biter
size dün çok mantıklı gelen şeyler bugun saçma gelebilir
ee ne yapalım ?
....ve kınamadım ve yadırgamadım .... ezilmiş bir kadınsınız, annesiniz güzel olan herşeye layıksınız.
teşekkür ediyorum paylaştığınız için.
Aşk evliliği veya mantık evliliği sonuçta karşınızda bir insanın olacağını unutmamak gerekir....
Türk erkeği olarak belki de kadını tanımıyoruz....
Ve bazen en büyük öfkeyi sevdiklerimize duyarız.
Ve bazen, en yakınlarımız en çok canımızı yakar, en tutkulu aşk ile bağlı olduklarımız bize kuşkuyu yaşatır, sevgiyi, aşkı, mutluluğu, saf ve lekesiz bir şekilde elde edemeyiz.
Belki de ekonomik nedenlerin baskısı, iş ve ev arası bir yaşamın sıkıntıları daha farklı olabilecek bir evliliği zedeliyor...
Bir de sözcük ve kelimeler ile aramız iyi değilse, kitap okumak gibi bir alışkanlığımız yoksa doğal olarak hayatın içinde var olması gerekli olan estetiği oluşturmaktan ve anlamaktan yoksun kalarak, anne ve babamızdan görme bir evlilik yaşantısını oluşturuyoruz...
Saygımla..
Kendinizi yalnız düşünüp kahretmeyin..Dersler var alınması gereken ,her satırında...
Sabır selamete giden yoldur, gerçekten mücadele etmişsiniz ve evlatlarınızı iyilik ve güzellikten yana yönlendirin bence en hayırlısı bu.
Saygısızlık olmasın da, sevgi her yürekte doğar güneş gibi..
Güneşiniz yeniden doğsun ,mutluluklar ve sağlıklar....saygılar
İster aşk olsun ister mantık olsun karşıda ki kişiye göre her ikisi evlilikte yanlış olabilir.Bu tamamen kader işidir diye düşünüyorum.Ancak evlilik paylaşım olduğu için ve sevgi olmadan yapılan herşey yanlıştır.Düşünün sevginin olmadığı bir ailede büyüyen çocuğun ruhsal durumunu.
İster aşk olsun ister mantık sevgi şarttır.
Bir takım sıkıntılar çekmişsiniz ve çoğu kadının maruz kaldığı bir durum başınıza gelmiş.Bu yobazlıktan başka bişey değildir.Ancak sizi takdir ettiğimi söylemek isterim.Çocukların anne ve babaları nasıl kişiler olursa olsun anne ve babası olmasından dolayı yanlarında olmaları gerektiğini ve bunun içinde kağnıyı çekecek birinin olması gerektiğini düşünerek bütün sıkıntılara göğüs gerdiğiniz için.Eminim çocuklarınız da bu fedakarlığın değerini bilirler.
Mutluluklar sizinle olsun saygı ve sevgimle.
Açık yürekliliğinizden dolayı öncelikle sizi kutluyorum...
Annemin her zaman söylediği bir sözü var; evlilik kumar ya kaybedersin ya da kazanırsın der...
Gönül ister ki her insan mutlu olsun açık yürekli olsun dürst olsun , kimse kimsenin hayatını mahf etmek için hayatlar birleştirirlmesin... Bence herşeyin başı saygı , anlayış ve hoşgörülükten geçmektedir diye düşünüyorum. Bekar biriyim fakat çevremde evliliğine tanık olduğum bir çok arkadaşım ve en yakınım olan 3 tane ablam var... Her zaman mantık bir adım önde olmalı sevgi insanın gözünü kör etmemesi için.
Kavun değil ki koklayıp seçelim değil mi:)
Allah herkesi hayırlı insanlarla karşılaştırsın diyorum...
Ve sizin azminizi hayat mücadelenizi tebrik ediyorum...
Şimdilerde evlilikler neden kısa sürüyor bayanlarında ekonomik özgürlüklerinin olmasıdır. Kendi ayakları üzerinde durdukları için arkasına dönüp bakmadan çile çekeceğine ayrılma yoluna giriliyor... Ekonomik özgürlük var die bu şekilde olması da yanlış sadece bayanlar aşırısı olmaksızın kendisini ezdirmemelidir...
Yazınız güzel ders içeriyor efendim saygılar...
güzel yazmışsınız...ne acıdım ne de kınadım...dünyanın sorunu bu sadece ülkemizin değil...ama 3. dünya ülkelerinde daha fazla...
aşk mı mantık mı?
bana göre evlilik tamamen şans işi
hiç belli olmuyor...
aşk evliliğinde ben Bülent-Rahşan evliliğini örenek alıyorum ...daha çok var ama herkes tanıdığı için bu örneği verdim...
mantığa gelince sanki biraz alışveriş gibi geliyor bu bana...
en güzeli aşk evliliği gibi geliyor bana...
ama dedim ya tamamen şans işi evlilik...
sonunda mutlu olmanız vermiş olduğunuz emeğin boşa çıkmaması adına çok güzel...
mutluluklar...paylaşım için teşekkürler...