SENİ DÜŞÜNÜYORUM...

• 23 Aralık 2008 Salı 19:26:29

seni Düşünüyorum.....

Bugün seni ilk gördüğüm yerden geçtim,unuttum sanmıştım kalbime bir bıçak saplandı ,ne çok özledim ne çok bir bilsen! şimdi daha iyi anladım...
Ben hayatımın en güzel günlerini seninle geçirdim SEVGİLİ...en yaldızlı,en parlak , günlerini..
Seni ilk gördüğüm gün yine kırmızı vardı üzerimde bol paçalı kırmızı bir pantalon...
ispanyol paça ,sen beni görmemiştin ,oysa ben seni tanır ve hep sana kavuşabilmek için dua ederdim...Seninle ilk buluşmamızda ise kızarsın diye korkup mor uzun bir etek giymiştim,güya öğretmene benzeyeyim demiştim..ama sen neyi nasıl giyersem giyeyim asla kızmamış benim yüreğimle daha çok ilgilenmiştin...
Senin yanında geçirdiğim günler RABBİMİM en güzel hediyesiydi bana...
Senin yanına gelirken hergün farklı giyinip süslenirdim,zamanın nasıl geçtiğini anlamazdım,zorunlu ayrılıklarımız olduğunda dayanamaz ,yağmur .çamur ,kar demeden sana kaçardım..
Ahhh Sevgili,ben senin yanında hem çocuk ,hem yetişkin ,hem canan hem YAR ’ dım...ahhhh sevgili...bazen seni soran olurdu bana ..kusur bulmak isterlerdi
öyle kızardım ki onlara içimden, sen idoldün sen aslandın...sen örnektin...
kaç yıllık secereni çıkarır , eserlerini çıkarır gösterirdim gururla...
Yıllarım yanında geçti tek bir gün bile incitmedik birbirimizi..biliyorum ne çok kıskanan vardı bizi...
Senin her köşen , her kıyın,duruşun huyun,bakışın asilliğin..hele var ya o kokun ahhhh o kokun...ezberimdeydi Sevgili...Yüreğim her saniye seni hatmederdi...
Senden öğrendim hayatı bu kadar sevmeyi, senden öğrendim yüreğimde başka sevgileri filizlendirebilmeyi...
Biliyordum bana ait değildin hiç olmayacaktın da..
AMA ne farkeder ki seni buldum ya !dünya gözüyle seni gördüm ya..! senin yanında bu kadar çok mutlu oldum ya...!
Anılarımızı anlatsam sayfalar yetmez, bazen beraber ağladığımızda olurdu elbet..
Ama beraber ağlar, yine yaralarımız beraber sarardık..
Beni gören seni sorardı bana..o güzel adın ..soyadım olmuştu ..
Öyle çok fotoğraf çekinirdik ki... öyle çok benzerdik ki birbirimize...
Senin her köşen..her kıyın ,benim cennetimdi...
Nereye gidersem gideyim seni de götürürdüm ..fazla kalamazdım sen olmayınca.

Ahhhhh Sevgili ben seni gerçekten çok sevdim...
Öyle çok sevdim ki korkardım bir şey olacak bu büyü bozulacak diye...
Gülüşlerimin bile rengi farklıydı... Yürüyüşüm ,sesim ,kahkaham İnsanlar mutluğumu kıskanırdı...Herkese seni anlatırdım ,her gece şükrederdim Rabbime seni verdi diye....
Hergün seninleydim,her gün farklı bir ülke keşfederdim yanında...beraberce kutladığmız vedalar ,eğlenceler,ya o halaylar....ah.... o halaylar...
İşte ne yazık ki bir gün zorunlu bir ayrılık girdi aramıza, bunu ne sen istedin ne de ben...
Ama öyle bir şeydi ki..ne kadar ağlasamda kabul etmek zorundaydım...
duyduğumda ölüyorum sandım...bu ölümdü! bu nasıl oldu ! bu nasıl yapıldı...! bize nasıl kıyıldı ?
Ben anılarıma sarılıp ağlarken sen hiç birşey yapamadan hüzünlü ,sessiz gözlerle beni izliyordun...sarılıp birbirimize veda bile etmedik ,edemedik SEVGİLİ..Zorunlu bir şekilde sanki başka birine zorla gelin edilircesine...sanki "git nikahta keramet var dercesine "ağlayarak gönderdin beni,tanımadığım gurbetlere...
Kıskananlar sinsice bir gülümseme içindeydiler...öyle çok ağladım ki gözyaşlarım bile kurudu ,gözyaşlarım bile dile gelip acıma ses verdi "yeter ağlama " diye..

Artık başka kollardaydım Sevgili;Ruhsuz bedenimle başka gurbetlerdeydim, sessiz ,soluksuz,SENSİZ,ölürcesine...
Güvenmek istedim, seni unutmak yerine koymak istedim...
Ama önce sever gözüken kalpler kahpece vurdular sırtımdan SEvgili...
Şimdi sana yakın yerlerdeyim geceleri uyku tutmadığında özlemimden yürüyerek sana gelebilecek mesafelerde...
Gelemiyorum sevgili...gelirsem dayanamam,kokunu bir daha duyamam; duyarsam yaşayamam..
Hayatımın en güzel günlerini yanında geçirdim...her saniyesi mutluluk ,haz dolu saatlerimi...
Gelirsem tekrar, çıldırırım ...yerime geçen yürekleri görürsem kahrolurum...
Hala geceleri uykularım kaçıyor,boğazıma dikenler batıyor sevgili....
SENSİZLİK ÇOK ZOR! bakıp bakıp resimlere ağlıyorum..
Şimdi sensiz başka kollardayım...!
Kokunu arıyorum ,gözlerini arıyorum,eğlencelerimizi, beraber sevdiğimiz yavrularımızı,bahçelerini ,tadını arıyorum,biliyorum bitti o günler..ama ben çok mutsuzum sevgili...Seni unutmam mümkün değil anladım..
Seni unutmak için ,içim kan ağlayarak kaç gece başka kollarda konakladım...
Olmadı Sevgili yerine kimseyi koyamadım...kokunu unutamadım...Kandırdılar beni, seni unutturma sözü verip yaldızlı kağıtlarla kandırdılar..Sana veda bile edemedim...

Ahhhh gözüm açıp gördüğüm ,gönül verip sevdiğim
Ahhhhh gözümün nuru, bu ayrılık bana yaramadı...
Ben artık ben değilim..
Ben artık yaşayan biri değilim...avunmaya çalışıyorum işte...
ömrümden sayfalar eksiltiyorum işte öylesine...
Dönmez artık o mucize günler ...çok acı çekiyorum..sensiz ölüyorum...
görev yapıyorum işte...buralar da..neyseki yine yavrularım var tek tesellim onları koklayıp sana olan hasretimin acısını hafifletmeye çalışmak....
hala fotoğraflarda gözüm ,hala seni düşünüyorum...SEni seviYORUM..ve hasretle hasret olduğum gözlerinden öpüyorum..sevgili..

(KOYNUNDA en güzel yıllarımı yaşadığım ve ömrüm oldukça unutmayıp ,unutamayacağımmm güzel okuluma....Talatpaşama.....)

ESRA LEYLA ORUÇ