İNSAN
[ italik ]
İnsan,masum doğar...iyi ve kötü genlerine yüklensede...masumdur bence.. Büyümeye başladıkça dışardan sana yansıtılanı görür sen olarak algılarsın,yani sana en yakın çevrenin yüklediklerini yansıtır ve sende ben buyum sanırsın...ta ki kendini tanımaya niyetlendiğin zamanlara kadar sana yüklenen misyon devam eder…
Örneğin,zekisindir,yaramazsındır,asabisindir,kıskançsındır…gibi dönem dönem kendini arayışları devam etsede,farkındalıkları uzun zaman alır. 30 lu 40 lı yaşlarda artık bilinçaltının bile kabullendiği kişilik değişmesi çok zor olan bir kişilik halinde karşına çıkar..
Kişiliğin bulunması oturması bir ömür sürer.iyiyi kötüyü ayrımsamaya başlaması çok küçük yaşlara rastlasada seçimler,olgunlaşması ömür sürecine sığmaz…yoruma açık,benim doğrum bu…gibi.erkek kadın olmak,cinsiyet doğduğun andan itibaren sana yansıtılır amaönce insansın diyen olmaz…bu söylenmez ve öğretilmez.erkek şöyle olmalı kadın böyle…ezberler bilindik.
Sevmek ‘kendini sevmek’bencilliktir bizde…değersizsindir,önemsizsindir bu en küçük yaşlarda aile ve okulda birer tokat gibi patlatılır yüzümüze..kendinle barışık olmak vs gibi klişeleşmiş lafları biliriz ama içeriğini ne olduğunu nasıl yaşandığını bilmeyiz.
Korku ve sevgi aynı kefededir mesela…sevginin ertelenmesine gelince o da böyledir korkarsın…çünkü bizde sevgide aşk ta mutlu yaşanmaz…ikisininde karşılığı acı çekmektir,hasrettir ulaşamamaktır. çoğu insan yüreğinden habersiz yaşar bizde.farkında bile değildir düşünceyi duygunun doğurduğunun.ne hissettiğini bile bilmez bilsede ifade edemez.
Sonuç: biz bizden habersiz yaşarken hayatı başkasından haberimiz olması ne mümkün.hep ertelememiz bundan,kendimizden haberimiz yok.olduğunda da ifade gücümüz yok.hep ben değil başkaları ne düşünür diye ne hisseder mantığı ile yaşadığımız için…
Sevmek yürek ister arkadaşım.ama önce kendini sevmek her şeye rağmen.bunu yapabildiğinde ancak dilin sevgiyi söyle yüreğin hisseder..neden varım? Neden yaşıyorum? Neden ben? Diye sormazsın…
Her yol sevgiye çıkar...ama kendini sevmek öğretilmemiştir bizlere... zor olanda bunu başarmak herşeyinle kendini kabullenip sevmektir…
YORUMLAR
Katılıyorum yazdıklarınıza,her yol sevgiye çıkar sözüde doğru herşeyi güzelleştirir sevgi çünkü.Ama bencil insanlar hep ben diyen insanlar sevgiyi ve sevginizi yok ederler.Onun için önce insan olduğumuzu unutmadan tüm canlıları sevmeliyizki..yüreğimiz kararmasın,önce ben egosunu yenerseksevgi ışığımızı dünyaya yansıtırız yoksa..karanlıklar bizi ve etrafımızdakileri boğar...yüreğinize sağlık...güzel bir konuydu.saygılar..
Güzel yazıydı, küçük harflerle yazılsaydı daha etkili olacaktı.
Önce ben demekle karıştırılıyor önce kendini sevmek kavramı..
Önce insan, sonra insan hep insan....Daima insan.......
Kendini sevmek, aynanın karşısına geçip vay be ne yakışıklıyım yada ayna ayna söyle bana benden güzeli varmı ! demek değil.
Kendini sevmek ,varlığını benimsemek, saygı duymak özü yakalamak.
Değer gören ,değer verir ...yada diğeri değerlerine göre değerlenirsin....
Tebrikler ..güzel ve özlü konu..