SENSİZLİĞİN MEKTUBU

• 22 Aralık 2008 Pazartesi 21:34:17

Korkuyorum seni kaybetmekten. Çoktan kaybetmişim seni oysa bir deniz kıyısında.. ve şimdi arıyorum yosunlar arasında ümitle. Demek duyulmuşki yardan noksanlığım denizler bile durulmuş sana olan yoksunluğumdan… kıyameti yok artık benliğimin. Gönlümün kıyameti çoktan koptu kaç kıyamet yaşarki insan hayatta. Söyle kaç kere ölür bir insan… yok yok olmaz böle. Karanlığa mum yakıp yıldızlar içinde arasam seni diyorum..
Ama olmuyor işte sevdanın yüküyle iki büklüm yüreğim. Günler geçiyor, sonra aylar,ayları takip eden yıllar,yorgunluğumu hatırlatıyor bana... ölsem diyorum yarım kalmış sevda adasında. Karanlıktan, Gururdan yada hasretten değil yalnız sensizlikten.. sensizliğin adını hasrette koyamıyorum. Konu sen olunca hiçbir şeye benzemiyorsun ki .. sensizlikten uzaklaşsam, koşar adım yürüsem diyorum durmadan uzaklara çok uzaklara gitsem… offf…. Her nekadar uzaklaşsamda bulunduğum yerden, kalbim uzaklaşmıyor benden… ondan her kaçışımda bir yıldırım edasıyla dikiliyor karşıma hissediyorum kırgınlığını yüreğimin ve senin gözlerini görüyorum yüreğimde. O an içimde ikamet eden fırtına gözyaşı olup dökülüyor pnarlarıma çekilip bir köşeye bekliyorum içimdeki fırtına dinsin diye ama nafile yine çaresiz fırtınalarda yürüyorum sensiliğe…..

Selçuk DEMİR