2006 yılından beri net üzerinden bir çok yere üye oldum ve üye olduğum şiir gruplardında izlenimlerimi sizlerle paylaşmak isterim.

öncelikle şunu belirtmeliyim ki amacım kesinlikle şiir adınadır.bir insan şiirini sayfaya koyduğu zaman ne bekler...ben,şunu bekliyordum.şiirimi okuyan yürek içten ve samimi olarak yüreğinde yüzü netleşmeye başlayan duyguyu ve sesi olduğu gibi tarafsızca ortaya koyması ve sözleriyle şiirimi didiklemesini,eşelemesini bekledim.Ama girdiğim bir çok grupta şunu gördüm ki bu beni gerçekten üzen ve düşünsel olarak o sayfadan uzaklaştıran bir kanat oldu.Belki bir çoğununuz da aynı duyumsamalırı içinizde yaşamışsınızdır.bunların en başında şiire göre değilde,şairle okuyan yürek arasında ki paylaşıma ve şair seçimine göre yorumlar yapıldığını gördüm.ve birde harika,çok güzel,yüreğiniz ve kaleminiz hiç susmasın gibi şiirin yorumundan sonra söylenmesi gereken cümlelerin,şiiri gerçekten anlamadan söylenmesidir.bunu benimde yaptığımın farkına vardım ve kendime şu an çok kızıyorum.çünkü eleştirdiğim nokta da kendimi görmek mide mi bulandırdı.böğürüyorum kendi suratıma ve bu yüzden hiç bir şiirin altına kendimi yorum yapacak kapasite de görmediğimden değil ama bir şiiri eleştirecek yüreğin eleştirmen sofrasından geçmesini yeğlediğimdendir.ben şiirimi yazar asarım...o şiiri başka bir şairin eleştirmesini doğru bulmadığımı da burda belirteyim.çünkü eleştirmenlik ayrı bir sanat dalıdır kanımca ve herkes kendi işini yapmalıdır.ha eleştirimi yapacaksın öyleyse tarfsız ve yansız bir şekilde tüm şiiri us değirmeninde öğüttükten sonra ellerinde biriken hasatı sofraya dökmelisin.şiir yazan ister duygu doyumu yaşasın ister aç kalsın bu senin sorunun olmasın.ve bir de Allah aşkına sofrasınıza gelen yeni şiirleri de samimi bir şekilde irdeleyin ve kendi çemberiniz arasında dönüp durmayın.sonra da kalkıp şiir nasıl gelişir,şiiri nasıl hak ettiği yere getirebiliriz diye dil ve sözcük cambazlığıyla zamanı ve şiiri öldürmeyin.
saygılarımla....