Git Şimdi...

• 30 Nisan 2007 Pazartesi 19:31:35

Mevsim yağmurlarının içime damlattığı duyguların herhangi birine karışıp, süzüldün yüreğime. Henüz adını bile sormaya fırsat bırakmadan içimize işleyen ayazdan rahatsız olup, kapattın ellerinle bir bir gönül kapılarımı. Orada yalnız olmak istedin. Her kapatmak isteyenin ardından açılıveren kapılarıma kilit vurdun buselerinle. Sımsıkı kapandı. Öyle ki, sen gideli çok oldu… Hala açılmıyorlar…

Yüreğimin hemen ardından süzüldün aklıma. Sen hariç kafamdan her şeyi söküp atmama şahitlik etmek istedin belki de. Bende seve seve sanık rolünü üstlendim bakarak gözlerine. Tek celsede, sevgilimdin işte…

Bir hafta sonra ellerime süzüldün. ‘Bırakmayacağım’ başlıklı yemin töreninden sonra birleşti ellerimiz. En çok ellerim özledi. Çünkü en çok onlar hissediyordu seni…
Kısa bir süre zarfında dudaklarıma süzüldün. Kelimeleri sana aktarmamdan çok daha fazla işe yaradıklarını gördüm o anda. Ve gurur duydum olduğum için yanında.

An geçmeden ayaklarıma süzüldün. Senin dışına çıkmama izin vermeden, yalnız sana doğru, emin adımlarla yürümesini onlara öğreterek. Hız dersleri verdin onlara. Yanıma gelmekte geç kaldığın her an seni özlerim diyerek…

Ve aylar sonra gözlerimden süzüldün. Öylesine çaktırmıştın ki tüm şimşekleri yüreğimde. Seni kaybetmemek için çabaladığım her saniye beni biraz daha fazla üzdün. Affet elimde değil artık seni geri getirmek. Çünkü gözlerimden süzüldün…

Git şimdi!

Elif SEZGİN