cinayet
teknolojiden mahrum,mum ışığında aklımın sen tarafı yine firarda...
bir gökdelenin çatısına çıkıp ayaklarını aşağıya sarkıtmak kadar heyecan verici kainatın sırrını barındıran gözlerine bakmak..
açılma garantisi olmayan bir paraşüte güvnip atlamak kadar mantık dışı kokladığımda saçlarını yeniden doğmam..
bir gama ışın patlaması kadar büyüleyici biraz da can acıtıcı güneş parçası tenine dokunmak..
bilim kurgu filmlerindeki boyutlar arası yolculuk kadar inanılması zor sensiz yaşayabiliyor olmam..
biraz abarttım galiba ama ben başlamadım,tanrı başladı abartmaya seni yaratarak.ve anladım ki severken vazgeçmek cinayet.ben bir karıncayı bile incitemezken bu vahşetin nasıl bir parçası olabilirim.beni affet,seni seviyorum...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.