KUZGUN

• 11 Aralık 2008 Perşembe 00:11:08

HİÇ HESAPLAŞMANIN BİR GECE ÖNCESİNİ YAŞADINIZ MI?
Birilerine geleceği düşünmeden bağlanmak...Sadece hislerimizle hareket etmek...
Çekeceğin acıları bile bile sadece o an istediğin için o an için geleceğini feda etmek...
İnsanın bazen bir karar vermesi gerekir.Bu kararı farklı insanlar vermek zorunda olsa hepsi farklı bir sonuca varır.Kişiliğimiz o ana kadar yaşamdan almış olduğumuz tecrübeler bizi bir karar vermeye zorlar ve isteklerimiz,bazen de onlar daha baskın olur tüm mantığımızı ezer geçer.Yaşayıp görmeyi seçmek yapılabilecek en beter hatadır,çünkü bunu söylerken aslında bizi ne beklediğini biliriz sadece kendimize söz geçiremeyiz ve lanet olasıca o kararı veririz...
Umutlar hayalleri besler...Hayallerse yeni umutlara gebedir...Öyle umut ederiz ki yüzümüzdeki o aptal gülümsemeye engel olamayız...
Ama bu da geçer demek lazım her an...
Mutluluktan sarhoş olduğumuz günler de gelip geçer acıdan gözlerimize düğüm düğüm yaşların saplandığı günlerde...
Ne mutluluk sonsuz ne acı ne de sevgi...
Sonsuz sevgi olamaz...
Buna inanmak da olduğunu savunmak da sadece gerçekleri görememektir.
Bu hayatta düzgün olmaya değer ne var?
Bu hayatta üzgün olmaya değer ne var?
Daha da önemlisi değer verilebilecek kaç insan var?
Baktım çevreme gereksiz birsürü insan eledim bir daha baktım tekrar eledim...
Her baktığımda birileri elendi...Kimse kalmayacak diye öylesine korktum ki..
Ama gerçek dostlarım hep ordaydı işte...
Sonsuz teşekkür hepsine...
Hayatımız ellerimizde bizim avuçlarımızda ve evet ona sadece biz hükmedebiliriz,hatalar yaparız doğru kararlar da alırız ama seçtiğimiz yanlış da olsa bizimdir ve sorumluluğunu yüklenmemiz acıysa acısını çekmemiz gerekir...Kaçmak ve cesaretsizlik hiç birşeyin çözümü olamaz..
Kendini bilmez insanların hayatımıza girip nedensizce sırf o an canları istediği için canımızı yakmaya hakları yoktur ve eğer yakarlarsa da bunun bir bedeli vardır...Önemli olan karşımızdakine sevgimizi ezmek zorunda olsak da biz ne kadar acı çeksek de cesaretimizi toplayıp hayatta sadece kendi varmış gibi yaşayamayacağını göstermektir...
Bizim çektiğimiz acı kat kat fazlası olsa da onun da bu acıdan payını almasını sağlamalıyız.
Bunu yapabilecek cesarete sahipsek eğer bu hayatta hiçbir sorun yıkamaz bizi yere düştüğümüz gibi yalnız da ayağa kalmasını biliriz ve evet ben hayatı düzgün yaşamaya çalışıyorsam ve kendi kurallarımı kendim yazmışsam başkaları da bu kurallara göre oynar.

ARALIK 08
ÖZLEM BALCI