KURBAN BAYRAMI

• 8 Aralık 2008 Pazartesi 22:20:32

Bugün Zilhicce ayının 10. günü, Kurban Bayramı’nın ilk günü. Bugüne erişebilmeyi nasib edene şükürler olsun. Haccı yerine getirmek kısmet oldu kimisine, kimi de bir sonraki seneye bıraktı ümitlerini, kimi de vardı olmak istedi orada ve oruçla geçirdi günlerini bayrama kadar...

Hz. İbrahim (a.s.)’ın en çok sevdiği olan geç ulaşılmış bir erkek evladının Allah’’a vermiş olduğu sözün imtihanı o gün. O gün tam bir teslimiyet, o gün şeytana karşı verilen bir mücadele, verilen sözün yerine getirilmesi...

Bugün bir hatırlama o günü. Bugünün gelmesini bekleyen çocuğun gönlünün alınacağı gün bugün. Paylaşabilmeye, sevebilmeye, sevdirebilmeye, esirgemeye, feda edebilmeye zaman ayırılmasının düşünüleceği gün. İmtihanın bizim için bugün de devam ettiğini belirten gün; bugün.

Bayramınız mübarek olsun. Kelimelere Saffat Suresi: 83-111 ayet meali ile son veriyorum.

"Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla"

[Şüphesiz İbrahim de onun taraftarlarından idi.

Hani o, Rabbine temiz bir kalple gelmişti

Hani babasına ve kavmine şöyle demişti: "Siz neye tapıyorsunuz?"

"Allah’ı bırakıp da bir takım uydurma ilahlar mı istiyorsunuz?"

"O halde Âlemlerin Rabbi hakkında görüşünüz nedir?"

İbrahim yıldızlara baktı ve "Ben hastayım" dedi.

Bunun üzerine arkalarını dönüp ondan uzaklaştılar.

İbrahim onların putlarının tarafına gizlice gitti ve şöyle dedi: "Yemez misiniz?"

"Ne diye konuşmuyorsunuz?"

Derken üzerlerine yürüyüp onlara güçlü bir darbe indirdi.

Kavmi (telaş içinde) koşarak ona doğru geldi.

İbrahim şöyle dedi: "Yonttuğunuz putlara mı tapıyorsunuz?"

"Oysa Allah sizi de, yaptığınız şeyleri de yaratmıştır."

Kavmi, "Onun için bir bina yapın, (içinde ateş yakın) ve onu ateşe atın" dedi.

Böylece ona bir tuzak kurmak istediler. Biz de onları en alçak kimseler kıldık.

İbrahim şöyle dedi: "Ben Rabbime (onun emrettiği yere) gideceğim. O bana yol gösterecektir."

"Ey Rabbim! Bana salihlerden olacak bir çocuk bağışla."

Biz de ona uysal bir oğul müjdeledik.

Çocuk kendisiyle birlikte koşup yürüyecek yaşa gelince İbrahim ona, "Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?" dedi. O da, "Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın" dedi.

Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip, İbrahim de onu (boğazlamak için) yüz üstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: "Ey İbrahim!"

"Gördüğün rüyanın hükmünü yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükafatlandırırız."

"Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır."

Biz, (İbrahim’e) büyük bir kurbanlık vererek onu (İsmail’i) kurtardık.

Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık.

İbrahim’e selam olsun.

İyilik yapanları işte böyle mükafatlandırırız.

Çünkü o mü’min kullarımızdandı. ]