Fırtına sonrası

• 7 Aralık 2008 Pazar 01:36:10

"Hayir, Her zamanki gibi olmayacak bu sefer, hatta günümü bile harab edemem bugün, dün gece olanlardan sonra.
Hep onunla ilgilenmemi istiyor, kiskaniyor, bu kadarda olmazki. Artik yeter! benimde bir hayatim var arkadaslarim var...."

diyerek söyleniyordu genc adam, bir yandanda giyiniyordu, ise gec kalmamasi icin acele ediyordu.

"Bana ne, ne yaparsa yapsin, istedigi yere gitsin, hic ilgilendirmiyor beni artik.
Sadece biraz yakinlik beklemek sucmu? neden bana bunu cok görüyor? Hani beni seviyordu?
bir sevda sözü bekliyorum!
Hayallerimi ciddiye almasini bekliyorum!
Aklimdan gecenleri söyleyip, beni anlamasini istiyorum, sadece"

mirildanarak, genc kadin mutfakta kahvalti masasini hazirliyordu.

Esinin ayak seslerini o kadar benimsemistiki, duyuyordu mutfagin kapisinin önüne dogru geldigini.

"Yüz vermicem ona"

Esinin evden cıkıp, kapiyi üstüne vurusunu duyunca, kirildi, hircinlasti.

"Dogru yaptım, görsün iste"

diyerek, genc adam hizli adimlarla arabasina dogru yürüyordu.
Biraz rahatlamisti. Rahatlamakla birlikte, sanki icinde bir huzursuzluk his eder gibi oldu:
Sinirlenmek hissi mi daha iyi? huzursuzluk cekmekmi?
Huzursuzluk duygusu cekilmez bir cile oldugunu anladi o an.
Firtina sonrasi
"Bu sözü bir yerde duymustum, ama nerde?"
"Esiiiim, caniiim, askiim" bagirdi arabada.
Huzursuzum demisti, eger bendeki su anki, huzursuzluk onda sürekli varsa, ve sebebi ben isem, benden kötüsü yok bu dünyada.
Onunla beraber olmak icin, sesini duyabilmek icin, ölen ben;
Onunla beraberken, sesini duyabilirken, nasil yasiyor ve onu kiriyorum?
"Hayir her zamanki gibi olmayacak bu sefer, günümü harab etmem.......Onu seviyorum"

"Bana ne, görür o, ona yapacagimi bilirim ben!
Benimle kahvalti etmessin ha!

Seslice bagirarak sinirine hakim olamiyordu kadin, göz yaslarina engel olamiyordu, sandalyeye yigilip kalinca,
gözleri kahvalti masasinin üstünde donup kaldi sanki.
Masada yapayalniz oturunca, pismanlik duygusu sarmisti icini. Esini karsisinda hayal etti. giderek artan özlemini, durduramamisti o an, gittikcede büyüyordu.

"Canim benim nasilda özenir saglikli beslenmeme, ne kadarda özenir beni güldürmeye, mutlu etmeye.
Pisman etme beni demisti, eger icindeki pismanlik duygusu, su anda benim pismanligim kadarsa, ve sebebi ben isem, benden vefasizi yok bu dünyada.
Onu görebilmek icin, sarabilmek icin, ölen ben,
gördügümde, sarabildigimde, sarmiyor ve onu biktiriyorum"
Bana ne, ne yaparsa yapsin, istedigi yere kadar gitsin, hic ilgilendirmiyor beni, söylemem artik.".......Onu seviyorum.

Tanidik ayak sesleri kulagina öyle hos gelmistiki, heyecanida artmisti.......

Mutfakta esini görünce, yüregi nasilda kipirdamisti. Askina dogru yürüyerek, elinden tutup ayaga kaldirdi ve esine sımsık ısarıldı.

"Canım beklettim mi seni? cok özür dilerim."

dedi..........

Not.Noktali ı lar ve cizgisiz c ler icin özür dilerim;))