Kuytu köşelere saklandığım günlerden birgün...
Kendimi yine içime içime çekiyorum...

Şehrimin gürültüsünden uzak, denize bakan yüksek bir yere bıraktım gözlerimi bu gece...
Salına salına geçen gece gözlü gemilerin ışıklarına bakıp bakıp dalıyor...

Boğazımın düğümlendiği noktada boğaz köprümün ışıkları beni biraz biraz kurtarıyor bu nefes darlığımdan...

Yazıyorum işte sen bana bakma...
Hiç iyi yazamadım biliyorsun, bundandır başkalarındaki arayışların...
Yine de bulamayışların...

Kadın,
Matemimin rengi...

Gül kurusu dudaklarına kara mı düştü bugünlerde... Yüreğinin üzerine hüzünle dolu yağmurlar mı ekildi...
Ektiğin ama biçemediğin düşlerin mi kaçtı uykularında...
Süslediğin saçların dalgalanmıyor mu rüzgarla...

Hangi umuda çaput bağladın ben diye... Kendini kendinin bile bilmediğin hapishanene kaçıncı hapsedişin...

Yoruldum gel artık kadın... Kadın artık gel y o r u l d u m...

...

Ben istediğim kadar koşayım, sen kaçtıkça...