KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 937 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
ÖLÜME BEŞ KALA
Enine boyuna düşündüm ilk defa
İşin içinden çıkamadım
Ölüm...
Tüm heybetiyle geldi dikildi karşıma
Elini uzatsa alır götürürdü
Göz göze geldik gülümsedim umursamazca
Yenik düşmüşcesine baktı çehreme
Anlaşılan pek haz etmedi benden...
Uymuyordum belki de ölümün standartlarına.Yaşamaya sevdalı oluşumdan.
Bir adım daha yaklaştı.
-Dur dedim dur hele.Acelen ne?Daha çiçeklerimi sulamadım.Hele bir de kahvaltı keyfi yapayım,madem ki son defa.Sen hep böyle davetsiz misfir mi olursun be ölüm..Affın yoktur bilirim.Koyduysan kafana birini,alır götürürsün atının terkisine.Bak, peşin söylüyorum sonra başından atmaya çalışırsın beni.Huysuzumdur bir parça,biraz da inatçı.
Sen ölüm
Ben gülüm
Dikenlerim batmasın eline
Dolanırken belime...
Amma da tez canlıymışsın sen ölüm.Daha ölüme beş var benim saatimde.Vakit gelmeden olmaz.Sevmiyorum zamansız vedasız gitmeleri.Hele bir bahar gelsin.Papatyalar kırları donatsın,bülbüller şarkılar söylesin,çocuklar uçurtma uçursun...Muhabbet olsun,sevda olsun,aşk olsun..Bir de son arzum gerçek olsun.İşte o zaman bekletmem seni ölüm!
Yaşayayım güzelliklerin her zerresini doya doya insanca.Bir sonraki saniyem olmayacakmış gibi.Hayat dolu..Biraz da deli dolu.Denizin kokusunu içime çeke çeke,çeşme suyu içeyim kana kana.Kelebekleri seyredip şükredeyim.Bir günlük ömürleri var o rengarenk kanatlarında.Kimbilir belki de bir ömre bedel..
Bak gördün işte ölüm!Biraz da gevezeyim ben.Kafa patlatırım böyle.Anam hep söyler zaten,bir kelime etmeye gör sana der.
Hadi artık git..!Daha yapacak çok işim var.Sonra,yine çıkıp gelme bakalım Ölüme Beş Kala!!
’’Ömür dediğin ne ki..Yaşamanın kıymetini bilelim.bizlere bir defa verilen bu şansı en iyilerle değerlendirelim.kalp kırmayalım.Savaşlar çıkarmayalım.Analar ağıt yakmasın.Bebeler ağlamasın..’’
YORUMLAR
Evet bize bir defa verilen bu hayatı sonuna kadar kullanmalıyız....
Nasıl olsa sonunda öleceğiz...ama yapacaklarımız var...acılarlada olsa yapmalıyız.....
Güzel anlatım..Kutluyorumm Sevgi ve saygılar...
acımasız ellerinden zehiri
azrail'in kılıçına,kılıç çektim
ölüm kusan gözlerini
yüreğimin derinliklerine dikti
çürüyen bedenimi,şöyle bir süzdü
perişan halime,kahkahalarla güldü
Güzel bir tazı kutlarım.
Gelenler gelmemiş gibi, gidenler gitmemiş gibiydi, ölümdü adı. Akıcı bir yazıydı. Tebrik.
Bak gördün işte ölüm!Biraz da gevezeyim ben.Kafa patlatırım böyle.Anam hep söyler zaten,bir kelime etmeye gör sana der.
Hadi artık git..!Daha yapacak çok işim var.Sonra,yine çıkıp gelme bakalım Ölüme Beş Kala!!
’’Ömür dediğin ne ki..Yaşamanın kıymetini bilelim.bizlere bir defa verilen bu şansı en iyilerle değerlendirelim.kalp kırmayalım.Savaşlar çıkarmayalım.Analar ağıt yakmasın.Bebeler ağlamasın..’’
katıldım sana çok
jiyanamin
...
evet...güzel yazı ilginç duygu yansımaları.....
