Gün geldi ben sana yaklaşmaya çalıştıkça sen tozlu raflardaki günahlarını bana bırakıp gittin.
Her gidişinde üstüme bütün karları yağdırdın. Biz seninle iki yakası kavuşamayacak bir dağ olduk sevgili. Sen gizlenmiş süslü bahçelerde dolaşırken ben dikenlerin içinde seni arıyordum. Günahlarınla acılarınla seni arıyordum.

Yüreğimin köşesine kazıdığım nakış nakış ruhuma işlediğim sevdanı aradım sevgili. Sense puslu gecenin o ayazında gitmeyi terci ettin beni yalnız bırakarak bu hayatın üstüne düşen acılarınla günahlarınla beni bıraktın. Şimdi yoksun sevgili sen gittin gidişine şiirler şarkılar yazdım yüreğime seni kazıdım.

Gittin sen sevgili gidişinle hayatımın bir cehenneme dönüşeceğini düşünmedin mi. Vuslatsız gecelerimde titreyen bedenimi kim saracak şimdi. İlmik ilmik işlemiştim seni yüreğimin en kuytu köşesine. şimdi yoksun yokluğun bana verdiğin en büyük ceza sevgili.

Gittin sen sevgili ben seninleyken hayat daha güzeldi güneş daha güzel ısıtıyordu bedenimin titreyen yerini. Şimdi yoksun ve olmayacaksın da sevgili ağladığımı görürsen eğer sakın üzülme ay düşmüş bedenime yarım kalmış sevdayla düz yolarda yürüyüp durdum her geçtiğim yerde adını anmamak için bütün yaşadıklarımızın önüne bir perde çektim sevgili.

Yoksun şimdi her biten sevdanın bir cezası vardı ben cezamı tozlu raflarda bana bıraktığın günahlarınla. Çekiyorum kalbimin en hasas yerinde verdiğin sancılarla yüreğimi sızlatan artıcı şoklarla çekiyorum sevgili.

Gittin gelirsin diye ben hala aynı yerde aynı sokakta seni bekliyorum gelmeyeceğini bile bile seni bekliyorum sevgili. Sen volta atarken mahallenin bir ucundan bir ucuna gülüşlerinle yanındaki çirkin insanlarla eğlenirken ben köşe başında üstümde ince bir elbiseyle dönmeni bekledim bu sisli ve yağmurlu havada.

Bir gün senide unuturlar
Bu vefasız yolarda
Adına sevda dediğimiz yolarda

Unutma ki güzelim
Bir gün seninde gözyaşlarına bakmazlar,
Ayaklarının altında ezer geçerler
Farkına bile varamasın

Bir gün sende temiz bir aşka yelken açarsın
Delice seversin
Ve terk edilirsin aniden
Bir oyana bir buyana savrulursun
Tıpkı rotasını kaybetmiş bir gemi gibi
Yelkenleri açılmayan bir gemi gibi
Dibe batarsın

Unutma ki güzelim

Bana yaptıkların kar kalmaz
Bir bedeli vardır ödersin bunu
Ya bugün ya yarın yada sırat köprüsünde mahşer yolunda ödersin cezasını

Gerçekler hep acı verme dimi bize
Acılar kabusumuz olmadı mı gecelerce
Şimdi soruyorum sana
Adına sevda dediğim bu cehennemde
Ben neden seviyorum seni hala?

Kemal Şanver