YORUMLARIMDAN BİR NÜSHA
Kutlarım şair yüreğini, dilerim şiirdeki gibidir gerçek duygularınızda, aynen uygulanıyordur gerçek yaşamda........................ bazıları yazar bilirim, ama yazdıkları sarı sayfalarda kalır sadece...............sayfada başka..........gerçek yaşamda bambaşka........tam zıttı...iki ayrı versiyon........
iki ayrı insan demiyorum.........neden mi!..... çünki insan demek için, insani değerleri oluşturmak hiçte kolay değil..............hayaldedir sadece.........insan olmak çabası..........beceremez..............sayfalarda becerir hayallerini insan kılığına girebilmeyi..............gerçek yaşamdaysa zaafları onun rehberi.........insanlık en son dileği............oysa insani değerlerin asla önüne geçmemeli beşeri hazları.......o zaman insan derim, insani değerleri taşırsa en ön safta............ hazları....keyifleri........beşeri zevkleri..........atarsa en arkaya..................tersi olursa, şuursuzca.......
şuur insanlara özgü bir değerdir bana kalırsa.........başka hiçbir canlıya lütfetmemiştir Sevgili Yaradan....
adam her yerde adam olmalı...yazdıklarında da adam..........konuştuğunda da adam........attığı adımda da adam........oturduğunda kalktığında da adam..........taşıyabilmeli kendini, başkalarına taşıtmadan...........
riyakar olmamalı............öz’ü neyse söz’ü de o olmalı.........bir testinin içinde ne varsa o taşarmış dışına....
bundan gayrısı fasarya.........kelime oyunları.........kandırmaca.........farklı bir kimliğe bürünmek........koyun postuna bürünmüş.........bir tilki.............kurnazlığında........keskin sirke küpünü çatlatırmış oysa.....
bu tarz yazanlar beni hep acabalara iter.........nerde o eski yürekli şairler derim.........sonra bir an........
acaba onlarda da var mıydı böyleler?.............her şekle giren......naylon bebekler.........ruhsuz- cansız.......
yoksa şiirlerinde yazdıkları kadar mıydı yürekleri?.... kaygısız.........hatta daha da fazlası.........şöyle yüreklice...mertçe...
efendice.........(efendilik çok büyük meziyettir bence) dağlar kadar kocaman yürekleriyle......işte o hala andıklarımız.........adam gibi "şair" sıfatı taktıklarımız......onlar gerçekti.....yoksa bugüne gelemezlerdi.....
çoktan terk edip gittiler bizi....ama hala içimizdeler.....hala şiirleri dilimizde....gönlümüzde.........hala mesajları var insanlara..... yazdıklarında.............tabii bu yazdıklarım anlayanlara..........anlayabilenlere......
şuurunu tam kullanabilenlere.........şiiri kendine bir kalkan yapıp, O kalkanın arkasına sığınanlara da gönderme olsun...........
Tekrar kutlarım sizi ve duygu yüklü şiirinizi, bu yazım sizin sayfaya denk geldi kusura bakmayın, biliyorsunuz ilham nerde gelirse, orda konaklarız... ta ki gidene kadar......
sevgilerle yaşayın ve yaşatın dileklerimle....
saygılar
27 Kasım 2008 Perşembe 14:31:56
YORUMLAR
Kutlarım şair yüreğini, :))))))))))))))))))))))
Yarası olmayan gocunmasın.
Bazen "Körler-Sağırlar, biri birini ağırlar" misali.....
Çok zaman (hem de ne çok) 'ne kadar çok yorum yaparsam, geri döner ve daha çok okunurum' bilinçaltı kaygısı.....
Kapı kapı dağıtılan davetiyeler de cabası.....
Yürek ister bu gerçeği dile getirmeye.
Sende bu yürek varmış. Az bile yazmışsın.
YORUM =2= geç kalmasın.
Dağ Gülü Arkadaşım
Birilerine kızdığın gönderme yaptığın açıkta acaba kime sen büyüklük yapıp seni üzeni sayfanda açıklamadın bari bir kere daha büyüklük yapta özelinden kendini bilgilendir. Yazının edebi bir yönünün olup olmaması önemli değilde çok dolusun bazanda patlıyorsun Allah muhavaza senden korkulur.selamlarımla.....
Önce Yorum-1 derken neyi amaçladığınızı nlayamadım.kime ve neye yazıldığı çok açık değil,yazının disiplini alışılmışın dışında...Bunları söyledkten sonra benim ne anladığıma geçmeliğim.İnsanlar kendilerinin seçmediği bir zaman dilimine düşerler ve bir hayatı yaşarlar..Bunu yaparken,melekeleri-kabiliyetleri ve zevkleri,nefretleri oluşur.Birde fıtri dediğimiz karakteri vardır.Bütün bunlarla birlikte birey ve ferttir.Her insanda şiir zevki ve şairlik olmadığına göre yazının hedefi.şiirle meşgul olanları içeriyor.Bende bu hüviyetimle bakacağım.Şairle şiiri arasında mutlak bir bağ olmaz.Ama,şuda kesindir;şair şiirinin mutlaka bir yerine düşer.Yani şairden tam bağımsızda değildir.Şairi günlük hayatıyla örtüşür görmemiz belki normal ama,şiiriyle tam örtüşmesine ne gerek var,ne de öyledir zaten.Şiir çok özel bir şey ve bir hal işidir,şiir hayatlarla tam örtüşen birşey olsaydı diğer meslek ve anlayışlardan farklı bir yerde durmazdı ve herkesi alakadar ederdi.Şiiri güzel kılan hayallerdir.Hayallerse hayatla neden birebir örtüşsün,değil mi? Dha çok yazabilirdim ama,özetlemeye çalıştım.Çok güzel yazıydı..Kutladım efendim.Selam,saygı...