Elveda Sevdam...
yanlızlık kırıntılarında bocalıyorum, seninle ve yine sensiz en büyük sevdamı yaşıyorum... hiç istemediğim bir sonun noktasında, en büyük yıkımın eşiğindeyim ve nedenini bilmeksizin beklemekteyim...
sözler sıralanmış idamlık mahkümler gibi, dilimde yok olmayı bekliyorlar... böylece söz konusu olan sevdamın bitişine şahit olacaklar belkide, ümitsizce... nedensizce...
sana duygularımı masumane aktarırken, arzularımın son deminde kendimi ifade etmeye uğraşırken, zordanda öte zorlanıyorum... hatta imkansızın ta kendisinde çoşarcasına tıkanıyorum...
yılların birikiminden ziyade, sende kendimi görmeye başlamışken ben, bir sebepsiz yokluk içerisindeyim... ’sevdamla’ ben ve bu yoklukla bereber yol aldım gidiyorum bilinmezlerin en uc köşesine, belkide...
üzüntünün kendisi oldum sevdalar ülkesinde, bir üzüntüki esir almış beni sanki... kacamıyorum hiç bir yere ve git dedimsede nafile, yokluğuna kendimi alıştırmakta zorlanıyorum nedense...
yaşanmış olumsuzlukların bağrına geri dönemiyorum, gelecek adına seni ne kadar arzu etsemde korkmakta istemiyorum... benim için ’bu an’ önemli demeyede bile imkanım yok derecesine cesaret edemiyorum...
kalakaldım öylece, susuyorum... yinede susmalıyım hatta bazen oracıkta ölmek istiyorum ama burdada başarılı olamadım, olamıyorum... beni çıkmaza mahküm eden bu sevdadan nedendir her şeye rağmen kopamıyorum...
bahaneler içime sığmıyor kurtulamıyorum, sanki bütün teselliler yeminli fayda vermiyor... içinde ezildi kimliğim beni bana bile bırakamıyorum, üzülsemde terk edemiyorum bu beni perişan eden sevdayı...
yaşananlar bir film şeridi gibi, bana verilen bu rolü yeterince sahiplenemedim, ne seninle ne sensiz çizgisinde gel gitlerdeyim , öylesine bir yokuşun dibindeyimki çıkamıyorum, istemediğim kadar mecburiyetim var rolün içerisindeki sana, senden uzak, bana tuzak SON gülüşüne...
sevdam dursada bile kendimi unutan ben, bilinmezlere yelken açmışım ama gitmek için hiç olmadığım kadar isteksizim... gitmek istesemde adres nerde, olurmu gitmek boşuna, bekleyen yoksa orda...
sevdamı her andığımda, bazen bana nefesim kadar yakınken, yinede uzanmak istediğim zaman ulaşamıyorum... fazlasıyla belirsizlik içinde ama ümitle, kendimi yeniden ve yine ’sende’ kaybolmuş görüyorum...
"kimi zaman beni benden uzaklaştıran, bazende bana ben olduğumu anlatan s e n ... gel artık nerelerdesin ?"
_____
Şahinde Hülya kahraman / ilKbahaR’2008
YORUMLAR
Sözler siralanmis idamlik mahkümler gibi, dilimde yok olmayi bekliyorlar ve böylece söz konusu olan sevdamin bitisine sahit olacaklar belkide ümitsizce... nedensizce...
---------------------------------------------------------------------------
Sana duygularimi masumane aktarirken, arzularimin son deminde kendinmi ifade etmeye ugrasirken, zordanda öte zorlaniyorum, hatta imkansizin ta kendisinde cosarrcasina tikaniyorum...
---------------------------------------------------------------------------
Yasananlar bir film seridi gibi, bana verilen bu rolü yeterince sahiplenemedim sanki, ne seninle ne sensiz cizgisinde gel gitlerdeyim , öylesine bir yokusun dibindeyimk cikamiyorum, istemedigim kadar mecburiyetim var rolün icerisindeki sana, senden uzak bana tuzak SON gülüsüne...
---------------------------------------------------------------------------
Sevdami her andigimda, bazen bana nefesim kadar yakinken, yinede uzanmak istedigim zaman ulasamiyorum... Fazlasiyla belirsizlik icinde ama ümitle, kendimi yeniden ve yine ’sende’ kaybolmus görüyorum...
---------------------------------------------------------------------------
"kimi zaman beni benden uzaklastiran, bazende bana ben oldugumu anlatan SEN... gel artik nerelerdesin ?"
__________________________________________________
çok orjinal cümleler kullanmışsınız tebrikler , yani bu yazınız gerçekten çok güzel olmuş çok beğendim...işte insanı sıradanlıktan kurtaran böyle cümlelerle anlatılan duygular,insanı kalite eleğinden geçirir daha kaliteli ve başarılı yapar...
özellikle şu cümle çok hoşuma gitti:
öylesine bir yokusun dibindeyimk cikamiyorum, istemedigim kadar mecburiyetim var rolün icerisindeki sana, senden uzak bana tuzak SON gülüsüne...
yüreğinize sağlık olsun tebrik ederim...
secmek istedim yazida secemedim kopyalamak adina...butununu kopyalamakta yazana saygisizlik gibi geldi...yureginize saglik az gelir...tesekkur etmekse havada....gönül sevdasini bize sunan kaleme minnettar oldum desem yinede olmadi benim fikrimce...az az az kaldi...susmak en iyisi...harikaydi...
Yasananlar bir film seridi gibi, bana verilen bu rolü yeterince sahiplenemedim sanki, ne seninle ne sensiz cizgisinde git gellerdeyim , öylesine bir yokusun dibindeyimk cikamiyorum, istemedigim kadar mecburiyetim var rolün icerisindeki sana, senden uzak bana tuzak SON gülüsüne...
-Sevdam dursada bile kendimi unutan ben, bilinmezlere yelken acmisim ama gitmek icin hic olmadigim kadar isteksizim... Gitmek istesemde adres nerde, olurmu gitmek bosuna, bekleyen yoksa orda...
-Sevdami her andigimda, bazen bana nefesim kadar yakinken, yinede uzanmak istedigim zaman ulasamiyorum... Fazlasiyla belirsizlik icinde ama ümitle, kendimi yeniden ve yine ’sende’ kaybolmus görüyorum...
"kimi zaman beni benden uzaklastiran, bazende bana ben oldugumu anlatan SEN... gel artik nerelerdesin
eski bir aşka
sitem mi bu
...
Bahaneler icime sigmiyor kurtulamiyorum, bütün teselliler yeminli fayda vermiyor... icinde ezildi kimligim beni bana bile birakamiyorum, üzülsemde terk edemiyorum bu beni perisan eden sevdayi...
yazı çok hoş ve dürüst
keyif veren cümleler var
bu arada kendine karşı da dürüst ol
aşk mı alışkanlık mı?