- 885 Okunma
- 20 Yorum
- 0 Beğeni
ADIM ATEŞ'ti benim /YAHYA ÖĞRETMENİM (A.D)
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
....Yanlış okumadınız.Hal ve davranışlarımdan,kırıcılığımdan,aşırı yaramazlıklarımdan dolayı
bulunduğumuz mahallelerin ve de okuduğum okulların hem sakinleri/hem de öğretmenleri
mizin ortak kararıydı….ATEŞ…
-Adım ATEŞ’ti benim.Bu nedenle ben de adıma yakışan her hareketi,tereddütsüz üslenmiştim
………Öyle ya; Annem bir kızım olsun da/isterse yedi düvel elinden innallah etsin diye az mı
dualar etmişti.
………Allah bu,vakti saatine denk gelmiş ki/annemin dualarını kabul etmiş.Tam da gönlüne
göre vermiş beni.Yaşıtlarıma ay ne sevimli bebek denirken/bana da afet-i devran denirmiş.
yaşıtlarım bebek muamelesi görür/bebekçe sevilirken/ben korkulu rüyalardan uyanmak için
Sevilirmişim….Yani…..SUS PAYI..
-Dolayısı ile her zaman,herkez benimle iyi geçinmek zorunda kalır ve bunun için aşırı çaba
sarfedermiş.Aksi takdirde kimseler durduramazmış ATEŞ’i…Her seferinde ortalığı birbirine
katmak/yakmak/yıkmak/kırmak ATEŞ’in işi.
………Ne yaramaz,ne çılgın,ne söz dinlemez bir çocuktum.Bürokrat olan babamın bir başka
şehre taini çıktığında and olsun ki tüm komşular hayır/hayrat yapar/helva dağıtırlarmış.Eeee..
ATEŞ birdaha canlarını yakmayacak ya../ varsın kavursunlar helvayı.70’lerin ortaları o dönem
hiperaktivite/QX uzmanı falan da yok.Üstelik çocukluğumun bir kısmı da; Canım babamın
Görevi nedeni ile Beyrut-Şutura-Şam’da geçiyor.Bu demektir ki oraların halkı da benim fır
tınamdan fazlası ile nasipleniyor.Şutura elamman/feryat ediyor.Hergün camları,kapıları,kafa
ları kırılanlar hem evimize/hem okuluma koşuyorlar.
……..Bir gün bıçak kemiğe dayanıyor.Okul Müdürü çağırıyor annemi/babamı.
-Biz bu işin içinden çıkamadık.Önüne geçemiyoruz ATEŞ’in gördüğünüz gibi Okulumuzun
düzeni de alt üst oldu.Sizlerin bir fikri vardır elbet diye söyleniyor.
-Babam o ciddi/mağrur edası ile; Yapılması gereken ne varsa yaptık efendim demekle yeti
niyor.Zavallı annemin ömrü de özür dilemekle geçiyor.Böyle afet/dehşet yaramaz bir çocuk
la….
…….Şimdilerde daha iyi anlıyor ve geçmişe dönüyorum.Aman Allahım bu benmiyim? ..
Bütün bu akıl almaz yaramazlıkları nasıl yapmışım ki..? Çocukluğumdan bu yana beni ta
nıyanların aklında ATEŞ olarak yer edinmişim.Öylesine yerleşik ki adım/yıllardır hiç ama
hiç değiştirmediler.Oysa BEN DEĞİŞTİM…O azgın okyanuslardan/karaya vurdum.Durgun
akan sular gibiyim artık.
-Eski arkadaşlarım/dostlarım ve komşularımla kimi zaman bir araya geliriz.Hepsinin beden
lerinin herhangi bir yerinde mutlak taşıdıkları benden izler var.Yara,kırık,çatlak,dikiş falan.
Buna rağmen ne kadar mutlular.Seni asla unutamadık ve anlatacak ne çok şey bıraktın bize
diyebiliyorlar.
……..Bense onlar da korku bıraktığımdan eminim/tatlı anılarla karışık korkular.
-Öyle ki,dünyanın neresinde görürlerse/görsünler beni en uzaktan bile TEREDDÜTSÜZ tanı
yorlar.Ben de buna şaşıyorum.Tıpkı geçtiğimiz yıl 13 milyon nüfuslu devasa İstanbul’da Tak
sim meydanından/Nişantaşı’na doğru geçiyorum,ışıklardayım.Ansızın bir el omuzlarımda bir an irkiliyor sonra hızla dönüp bakıyorum ..60’lı yaşlarda düzgün kıyafetli/ alnı açık karizmatik bir bey..
-ATEŞ sen ha….
-Ya siz,ben sizi tanımıyorum..
-İyi bak/bir daha bak..
-Üzgünüm…
-Ya sesim…
-Evet sesiniz yabancı gelmiyor …
-Minik bir kahkaha patlatıyor beyefend…ÇEKME SAÇLARIMI KEL KALACAĞIM..
-Attığım çığlığa dönüp bakmayan kalmıyor o an....aaaa…Yahya Öğretmenim..bunca yıldan sonra
inanılır gibi değil / beni nasıl tanıdınız hocam?
-Nerede olursan ol /seni tanımamak imkansız.Öyle bir şansım yok ki benim.Ömrümde mühür gibi aklıma kazıdığım tek sensin ATEŞ...ve hiç değişmemişsin...
.....TÜM YAHYA ÖĞRETMENLERE SELAM OLSUN.
YORUMLAR
Evet bende tanıdım bu Ateş kadını öyle bir ateş ki,öyle bir kararlı duruşu var ki,cesur söylediklerinin her zaman arkasında ne mutlu sana yıllar sonra seni yetiştirip övünmene vesile olan bu duruşu yaratmış Öğretmenine
ne mutlu ki,onu gördün sevgiler yüreğine,saygılar Öğretmenine ellerinden öperim,tüm öğretmenler adına.....
Yorum desteği ve beğenileri ile anılarımı pekiştiren tüm dostlarıma/arkadaşlarıma/okurlara teşekkür ediyorum.Bu yaşanmışlıkları yazmak/sevdiklerimizi zaman zaman hatırlamak istedim.İleride bu çatı altında tanışan bizlerde
birbirimizi hatırlamak ve hiç unutmamak dileğim ile ....
-Hepinize selam olsun.
-ATEŞ sen ha….
-Ya siz,ben sizi tanımıyorum..
-İyi bak/bir daha bak..
-Üzgünüm…
-Ya sesim…
-Evet sesiniz yabancı gelmiyor …
-Minik bir kahkaha patlatıyor beyefend…ÇEKME SAÇLARIMI KEL KALACAĞIM..
-Attığım çığlığa dönüp bakmayan kalmıyor o an....aaaa…Yahya Öğretmenim..bunca yıldan sonra
inanılır gibi değil / beni nasıl tanıdınız hocam?
-Nerede olursan ol /seni tanımamak imkansız.Öyle bir şansım yok ki benim.Ömrümde mühür gibi aklıma kazıdığım tek sensin ATEŞ...ve hiç değişmemişsin...
.....TÜM YAHYA ÖĞRETMENLERE SELAM OLSUN.
NE GÜZEL NE MUTLANDIRICI ŞEY BELLEKLERDE YAPILAN VE YAŞANANLARLA HOŞ BİR SEDA OLARAK KALABİLMEK..TÜM ÖĞRETMENLERİNİZ NEZDİNDE BENDE BİR ÖĞRETMEN OLARAK SİZİ KUTLUYORUM..
Ateş prensess..
:))
bence bol sevgi ürünüydü ateş, kendine güvenin abidesi..
Hiper aktiflik bu arada haylazlık değil, değinmeden geçemeyeceğim.. İkisi çok farklı..
Ah canım , benim abim ve en küçük kardeşim öylelerdi ki en küçük kız yerli yabancı dinlemezdi..fakat beteride varmış dedim okurken..
Yahya öğretmenlerin sabrına selam olsun. Cidden çok zor..
Öğretmenlere saygı ve takdirimle ;
yazını ve kurdelesini kutluyorum..
Sevgilerimle..
Oyyyyy cannnn.
Senin gibi hanın hanımcık birinin öyle birçocukluğu olması gayet doğal.Ben de çok yaramaz biriymişim ve annem der hep sokağa çıkınca önüne geleni ısırır ağlatırmışım.Annemin tabiri yedi düveli zar ağlatırmışım yani.
Rahmetli babannem yavuz ata yular vurmak kolay olur derdi yarın benim kızım hatun bir kadın olur taş gib yerinden kalkmaz.
Şimdi taktir beni bilenin ama ben seni az çok bildim.Tam bir hanfendisin.
Ve bugün tesadüfen işim gereği liseden bir öğretmenimin telefonu geçti elime aradım.İnan bana hemen tanıdı adımı söyleyince vee mutlaka gel göreyim seni dedi.Çok sevindim.
Senin Yahya öğretmenine ve benim Nuri öğretmenime yıllar sonra talebelerini hatırlayan tüm emektar öğretmenlerimize saygılar sunar ellerinden öperim.
sevgilerimle
-Nerede olursan ol /seni tanımamak imkansız.Öyle bir şansım yok ki benim.Ömrümde mühür gibi aklıma kazıdığım tek sensin ATEŞ...ve hiç değişmemişsin...
eveet..! sizde bir değişim yok..sadece onlar değişmiş .. şimdi sizi çok daha iyi tanıyorlar ...eserlerinizden ...
harikaydı... paylaşıma teşekkürler değerli yazar..+10...
sevgim saygım tebriklerimle..
sevgili; ATİYE
okuduğum yazıdan çok keyif aldım. ne güzel bir duygu yıllar sonra öğretmenin tarafından tanınıp hemde verilen o güzel lakapla seni tanıması. bende ilkokulda çok yaramaz bir öğrenciydim :) babamda öğretmen olmasına rağnem hiç tutar tarafım yoktu..o kadar anılarım varki okulla ilgili.. nasıl yazacağımı bilemiyorum.. inan çok sevdim. ödenmez öğretmenlerimizin hakları. bize verdikleri emek çok çok fazla. tüm öğretmen lerimin ellerinden saygıyla öpüyorum.. genç öğretmen aday kardeşlerimede sevgiler sunuyorum..yazında paylaşımından dolayı çok teşekkürler..tebrikler.. canım.. kutlarım.. yüreğine ve emeğine sağlık.
Sevgili Atiye,
Önce yahya öğretmenin ellerinden öpüyor,ona minnet ve şükran duygularımı iletiyorum.Vatana millete ne güzel hayırlı bir evlat yetiştirmiş.Sonra da anneni babanı rahmetle anıyorum.Nur içinde yatsınlar senin gibi bir evlat
yetiştirdikleri için.
Küçükken yaramazlıktan yana ateş deniyormuş sana.Büyüdün hanımefendi oldun,ama benim nazarımda hala ateşsin.Yani ateş gibi ısıtıyor ve işik saçıyorsun.
Pek çok meziyetlerin var.
Hep ateş olarak kal.Isın ve ışığın hiç sönmesin sevgili kardeşim.
Bu güzel kalemin sahibini can ı yürekten kutluyorum.Selam sevgiler.
SEVGİLİ MAHSUN PRENSES BİRAN ÇOÇUKLUĞUMA GİTTİM NE GÜZELDİ O YILLAR...O GÜZEL YARAMAZLIK YILLARIMI GERİ VEREN OLSA KÖLESİ OLURUM...MALESEF ATEŞ OLMADIM
HAŞARILIKTAN MAHSUN PRENSES OLMAYA NE ZAMAN KARAR VERDİNİZ BİLMEM AMA GERÇEKTEN GÜZEL BİR MAHSUNLUK VAR.ÇÜNKÜ SİZİ TANIMA FIRSATIM OLDU....SELAM VE SEVGİLERLE GÜZEL DOSTA
Allah aşkına gençlik yıllarında hiç iyi bir şey yapmadınmı hep aksi yanlarını yazdın hiçmi böyle hanım hanımcık bir yanın yoktu. Tabi yaş ilerledikce akılda biraz değişiyor ve insanlar uslanıyor.Bunca yıl sonra bunları itiraf edmenizde katkısı olan Yahya Öğretmenede saygılarımı sunarım
haşarılıktan mahsunluğa ne güzel......selamlarımla.
merhaba inanılmaz bir çocukluk aslında her insanın içinde bir çocuk var yaş kaç olursa olsun.bence içinde bu çocuk büyümemiş.ne mutlu size bizimle paylaştıgınız için çok teşekkürler çok severek soluksuz okudum bütün ögretmenlerimizin saygıyla ellerinden öpütorum.yahya ögretmen saglıkla yaşayın .MAHZUN PRENSESİM SEN ÇOK YAŞA BİZE BU NOSTALJİYİ YAŞATTIGINIZ İÇİN.SAGLIKLA KALIN,,,,,