KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
defter arası dökülümlerin_sen t/adı...
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
asırlar olmuş gibi mektup yazmayalı,
ki devrin şartlarına bakarsak da öyle hani...
ben ki mektup delisi, hem yazmasını seven hem de cevapları,
gelecek mektupları dört gözle bekleyen biri...
konu aşk mektubu olunca durdum kaldım, düşündüm...
çok aşk mektubu yazdım, çocuk aklımla ve kalbimle...
sonra tekrar düşündüm, sordum kendime, nerede ve kimde o mektuplar şimdi?...
kimsede değil, bunu biliyorum... çünkü o mektupları da şiirlerim gibi muhataplarına vermek gibi bir adetim olmadı hiç... bir o kadar da bencilmişim hani...
şimdi sana yazmaya çalışırken "büyüdüğümü anladım"...
her zaman ve her yerde büyüyemeyen bu küçük kadını "senin büyüttüğünü " farkettim... büyütürken büyülenen adam...
yaşından önce yaşamış ve almışsın hayattan alacağını da,
bana yol yaptın kendini sanki...
senden önceki kadın olsaydı şimdi, sana ne şiirler,
aşk sözleri döktürürdü bu mektupta...
sayfalar dolusu geveze bir cadıyla uğraşırdın...
aslında zaman susturmuş beni, biliyor musun?
seninle konuşmaya başladığımı farkediyorum... hatta öyle zamanlar oluyor ki kendimi çok geveze hissediyorum, yoruluyorum konuşmaktan... sonra farkediyorum ki biriyle konuşmayı özlemişim... ama herhangi biri değil... konuşmak, paylaşmak, anlaşılabilmek, hissedilebilmek... böyle olunca hissedilende tatlı bir yorgunluk oluyor ki insan buna hiç doyamıyor, her geçen gün daha fazlasını istiyor...
bütün bunlara rağmen, etrafıma karşı suskun ve duygularını kendi içinde yaşayan biri olmaktan hiç vazgeçemedim...
içimde fırtınalar koparken, duygularım mantığımla inatçı danslar ederken, kelimelere dökememek ne kadar zor ve acı verici...
yine de sen,
ben susarken bile,
sana neler söylemek istediğimi biliyorsun,
beni okuyorsun...
vazgeçilebilir mi böyle bir düşten, söyle...
"özledim, içimde patlayan ve durulan fırtınalarını..."
sayfa aralarından/ benden/hep sana...
YORUMLAR
büyütürken büyülenen adam...
yaşından önce yaşamış ve almışsın hayattan alacağını da,
bana yol yaptın kendini sanki...
:)
yarın da bugünü anacağız/arayacağız, özlemle
konusu aşk olmasa da olur, kokusunu özlüyor insan
bir dosttan, bir arkadaştan gelen/gelecek mektubun
her şiir ve yazı ile birlikte
biraz daha geçmişe götürmektesiniz şair
yaş kemale erdi artık...bizlerden geçti
ah zamane gençliği/kıymetini bilseler bu en güzel çağlarının
selam ve saygıyla
şimdiii,
öncelikle gecikmiş olarak yorumladığım için özür dilerim ki sen beni affedersin bilirim:))
günün yazısı aslında benim her günümün yazısı tıpkı diğerleri gibi ki bu beni bir o kadar gururlandırır ve onurlandırır:) ki bu yazılar olmasa sen olmasan ben ne yaparım ki...iyi ki varsın canım, iyi ki varsın:)
asıl yoruma dönelim:)
sence biz büyürken onlar da bizimle büyüyor mudur ki?
ya da onların bizi okuduğunu farkındayken biz
bizim onları okuduğumuzu da farkındalar mı ki?
ve farkındalar ise
neden bizi üzerler ki:)
bak nerelere getirdim konuyu :))
sevgimle canım
hep:)
yine de sen,
ben susarken bile,
sana neler söylemek istediğimi biliyorsun,
beni okuyorsun...
vazgeçilebilir mi böyle bir düşten, söyle...
sizi okuyabilen bu kadar özel bir düşten vazgeçilir mi? ASLA... gerçek olmasa bile düşlerine tutunmak bile yeter bazı sevdalara... yazınız hakettiği yerde TEBRİKLER.
hani hep kendini bulur ya insan bir cümlede,bir kitapta, bir mavi de..hani gördüğünü zanneder ya kendini, her çocukça gülüşte her silüet te, her ayna da... İşte, Bana bunları yaşattığınız için teşekkürler defter arasındaki karalamalarınıza...
sevgiyle
teşekkür ederim ilginiz
ve güzel desteğiniz için...:)
sözler ve paylaşımlar bizleri bir yerde buluşturabiliyorsa,
burnumuza geçmişten sevdiğimiz bir kokuyu getirebiliyorsa
ve bütün bu teknolojilere rağmen vazgeçemiyorsak, paylaşabiliyorsak, ne ala... ne ala... :)
sevgim ve dostluğumla hep...
büyütürken büyülenen adam...
yaşından önce yaşamış ve almışsın hayattan alacağını da,
bana yol yaptın kendini sanki...
yine de sen,
ben susarken bile,
sana neler söylemek istediğimi biliyorsun,
beni okuyorsun...
vazgeçilebilir mi böyle bir düşten, söyle...
"özledim, içimde patlayan ve durulan fırtınalarını..."
büyütürken büyülenen adam...
yaşından önce yaşamış ve almışsın hayattan alacağını da,
bana yol yaptın kendini sanki...
sizi okurken sevgilmin bana seslenişini duydum satırlarda,
yeniden büyüdüm adam oldum
yanıbaşımda küçüğüm...
beni okuyan anlayan kadın yani..
umarım edebiyat dergileri bu harika yazıyı ıskalamazlar.
gerçekten sıradışı bir kalem
sıradışı bir deneme
müthiş keyif aldım
her okumada kendi mektuplarımı okudum yazdım
okuyanı kendine çeken anaforumsu yazılar güzeldir
size rastlamak bir şanstı sevgili yazar.
Oral Akdeniz tarafından 11/25/2008 8:55:36 AM zamanında düzenlenmiştir.
YAŞAM, ZAMANLA VE YAŞANTILARLA ÇOĞALIYOR VE BENLİĞİMİZ GİBİ.BİRBİRİMİZİ ÇOĞALTAN BİZİZ;ÇEVREMİZ, OKUDUĞUMUZ, ÖRDÜĞÜMÜZ, GÖRDÜĞÜMÜZ,KISACASI İNSAN OLMAK ;BEŞ DUYU ALGISININ SINIRLARI İÇİNDE, SEVİNCİYLE ACILARIYLA BEYNİMİZDE (KARAKUTU) SAKLI DURUYOR.
SAYGILAR ;
ŞİİRSEL BİR METİN;GÜLLE GİBİ YOĞUN.
Şaban Aktaş tarafından 11/25/2008 3:28:11 PM zamanında düzenlenmiştir.
günün yazarını canı gonulden kutlarım çok güzel yazmışsınız yuregınıze saglık
MURAT AVSAROGLU
Geçmişe dair neyi özledin en çok deseler; riyasız mektup derim. Ben sevinçlerimi, acılarımı hep mektuplarla salardım uzaklara..Karlı dağların ardına düşerken karla birlik bembeyaz, içim geçerdi...Karla birlik yüreğim erirdi...Ben mutluyum. Gittiğimde dostlarım önüme koyuyorlar mektuplarımı, nasıl değişmişim okuyorum ellerinden. İçleniyorum gözlerinden. Hele bir dostum vardı ki mektuplarımı bir kitap yapıp ciltletmiş.İlginç değil, ciltlenecek kadar ciddi mektuplardı...Üzgünüm sevda içimde bir çivi gibi çakılı kaldı ama,aşka dair çok mektubum olmadı...Nelere neden oldunuz..Yürekten kutladım.Selam,saygı...
hyazici58 tarafından 11/25/2008 12:26:33 AM zamanında düzenlenmiştir.
Okuyana da okutana da, selam olsun...
Yazmak paylaşmaktır...
Sevgiler Denizce'ye...
