...: SON NEFES :...
Soğuk bir hastane odasında son bulacaktı yüreğinin nefesi
Belki hak etmiyordun böyle hüzünle biten bir hikayeyi...
Ardınca gülüşler bıraktın. Ardınca sevişler, sevişmeler
Hiç kimseye hayır diyemezdi dilin bilirim. Ne fırtınalı dönemlerin ardından gelebilmiştik buralara
Derdim, kederim, ortağım ve kardeşim bildiğim insan...
Böylemi olacaktı sonun
Soğuk bir hastane odasında, soğuk bir ölüm
Bilirim iğneleri hiç sevmezdin, sevemedin...
Boğazlarıma takılan iğneler var şimdiki zamanlarda...
Aynı iğneler şimdi benim boğazımda, çize çize aşağıya iniyorlar
Acıtıyor -lar, kanatıyor -lar, yırtıp paramparça ediyor -lar...
...
Kanımı donduran bir sesti telefondaki
Sıcak bir gecenin ardına saklı soğuk bir savaştı seninki
Önce acı bir fren sesi, sonra yerle bir olan düşler, düşüncüler, o anda asılı kalan gülüşler...
Sisler içinde bir ateş
Yüreğine doğru ilerlerken, sen düşlerinin içinden kayboluyorsun
Bilincin yok, kalp atışların gayet ritimsiz, can kaybından ruhun ölmek üzere...
Sonra mavi ışıklar etrafına pervane
Belli belirsiz insan sesleri, ayaklarından başlayan bir sıcaklık, beynin uyuşmuş vaziyette...
Bir boyun kırığı, bir kol kırığı olsaydı sadece
Oysa sen terk etmeyi (ölümü) istedin be dostum
Kolay olmamalıydı bu yolculuk, daha erkendi gidişler için...
Sen hiç yapmadığın bir şeyi deneyip kolayı seçtin
Elveda dedin eski bir gazetenin arka sayfasından…
...
Ardınca gülüşler bıraktın. Ardınca sevişler, sevişmeler...
...
Gökay Birkan SUCAKLI (Adım Adındır - Y oksun A rtık S ırdaşım...)
24/01/2008 - Cerrahpaşa.
YORUMLAR
Sisler içinde bir ateş
Yüreğine doğru ilerlerken, sen düşlerinin içinden kayboluyorsun
Bilincin yok, kalp atışların gayet ritimsiz, can kaybından ruhun ölmek üzere...
Edebi açıdan çok güzel yaılmış fakat içerik olarak hayatın bir gerçeği olan ÖLÜM vardı hüzün vardı ağladım okurken çokkkk duygulandım çünkü aynı acıyı 26 yaşında birçok canları kurtarsın diye büyüttüğüm doktor oğlumda yaşadım...aynı anlattığınız gibi idi olaylar birde kazaya vesile olan annesi...yazıda gördüğüm tek hata can kaybedilince ruh ölmüyor tam tersine o canlanıyor ve hepimizi eskisinden daha iyi görüyor sevgili kalem dostum..kutlarım kaleminizi sevgi ve selamlarımla....
başkasına ait acıları nasıl da ustaca yüklüyorsun dizelere ve nasılda yaşatıyorsun okuyanlara...bütün olmak, bir olmak bu mudur acaba...dışında kini içinde bulup yazıyla tekrar dışına çıkarmak...sanırım budur...
yağmurların bile senin yazılarında ki ve şiirlerinde ki farkı bu...önce içinde yaşayıp sonra dışına çıkarmak...derin şair ve yazar sıfatını hak gördüm sana, bana bunları düşündürdükten sonra...
bütün sıfatları boşver...iyi yazıyorsun Alen...kutluyorum...