YANGINDA ÇOCUKLAR ve BİR KAHRAMAN

• 7 Ağustos 2006 Pazartesi 11:19:57

Bir annenin feryatları yükselirken geceye, girdi genç adam alevlerin arasından içeri. Şaşırdı herkes, toplanmışlar seyrediyorlardı yangını çaresiz.

Yanacaktı o da içerdekilerle birlikte. Alevler gittikce artarken, çıktı dışarı az sonra koşarak genç adam. İki küçük çocuk vardı kucağında, bıraktı çocukları dışarıya.

Gözleri çakmak çakmaktı, soluk soluğa kalmıştı. Durmadı döndü yine alevlerin içine, evin her tarafı yanıyordu, saniyeler sayılıydı, heyecanla bekliyordu dışarıda herkes.

Fırladı yine alevlerin arasından dışarıya genç adam.
Kucağında battaniyeye sardığı bir can vardı. Açtılar hemen battaniyeyi, yeniden dünyaya gelmişcesine, sanki yaşıyorum der gibi o hep bağırıyodu. Yırttı geceyi bebeğin incecik sesi.

Üçüde annelerinin kucağınaydı, yavrularına sımsıkı sarılmış ağlıyordu sevincinden genç kadın...

Alevler ateş topu gibiydi, çöktü az sonra evin çatısı.
İtfaiye araçlarının siren sesleri geliyordu uzaktan.

Genç adam bitkin oturmuş yerde su içiyordu. Her yeri kapkaraydı, elleri yanmış.

Kurtarmıştı üç küçük yavruyu
Alkışladılar korkusuz kahramanı...

’Uzanmış yatıyordu genç adam çimenlerin üzerinde...
Cayır cayır yanacaklardı çocuklar o olmasaydı, birer birer aldı çocukları alevlerin arasından...

Allah´ın eliydi sanki ateşe uzanan...’
...
..
.
_______Fikret Şimşek___