Söze şöyle başlamak istiyorum
ben büyük bir araştırmacı, dalında uzmanlaşmış biri değilim elbet
fakat benimde kendi fikir ve düşüncelerimi anlatmaya hakkım varsa
böyle dile getirdim, eğer ki hatalı düşünüyorsam,
şimdiden siz sevgili okuyuculardan özür dilerim.

VAH TÜRKİYEM VAHHH!!! ( 2 )

Dünyanın en misafir perver ülkesi olarak bilinen
TÜRKİYE, Misafirine o kadar düşkündür ki
elindeki en leziz yiyeceği kendi yemez yedirir
en güzelini giymez giydirir, misafirine en rahat yeri temin eder,
Saygıda kusur etmemeye çalışır. İşte benim Türkiyem bu
Evet bu gelenek ve görenek, sadece TÜRK halkına mahsus bir
duygu ve düşüncedir.
Daha ilkokul çağında çocuklarına saygıyı ve sevgiyi aşılar
Şöyle ki, YASAM küçüklerimi sevmek, Büyüklerimi saymaktır.
Dizelerini bilmeyenimiz, söylemeyenimiz yoktur.
Heleki teknolojinin bu kadar gelişmiş olmadığı zamanları hatırlıyorumda
Komşuluklar bir başkaydı, daha yakınlık vardı
Her akşam bir başka evde toplanılır, ev sahibi durumuna göre
O gün evinde toplanan kişilere ikramlarda bulundukdan sonra,
hal hatırlar sorulur, her yeni gelene yer açılırdı, bunu yaş itibarına göre
küçük olan büyüğüne yer verirdi, sonrada Hikayeler, Masallar anlatılırdı,
en küçüğünden en büyüğüne herkes sus pus olur
bu anlatan kişinin ağzından çıkacak tek kelimeyi kaçırmak istemezlerdi
Konuşan anlatan kişide, bitireceği saati öyle bir ayarlardı ki
Ne ev sahibini yorar, nede dinleyenlerini sıkardı,
belkide bu sevgi saygıdan dolayı olsa gerek
kimsede ne yorgunluk kalırdı, nede stres diye bir şey
o günü geçirmenin vermiş olduğu bir mutlulukla
herkes evine dağılmadan önce, ertesi akşam kimde toplanacağız hesabını yaparlardı
Sanırım teknolojinin getirmiş olduğu rahatlığa karşı birçoğumuz
bizden nelerin götürdüğünün farkına varamıyoruz,
en başta saygıyı yitirdiğimize belediye otobüslerinde çokca şahit oluyorum
içim yanarak şahit oluyorum ki, bazı kişiler daha 3 veya 5 yaşlarındaki çocuğunun
Rahatını bozmama adına 60- 70 yaşındaki birinin ayakda zoraki yolculuk etmesine
hiç aldırış etmeyenlerin sayısı, öyle küçümsenecek kadar değil.
oysa belediye otobüslerinde o kişilerin gayle almadığı şu yazı mevcutdur.
"Lütfen yaşlılara gazilere ve çocuklu bayanlara yer veriniz"
o yere oturma hakkına sahip olan kişi ise, sırf terbiyesini bozmama adına
ayakda gitmeyi tercih ediyor. onca zorluğa katlanıyor
belki birçok kişinin aklından geçen şu oluyordur, ( oturana SAYGISIZ )
evet ben bu kişileri saygısız olarak adlandırıyorum, saygısı olmayanın sevgiside olmaz
sevginin bittiği yerde ise haksızlık egemenlik gösterir. ondan sonrasını ise zincirleme
bağlayın bağlayabildiğiniz yere.
sevgili okuyucuların arasında şöyle düşünenlerde belirecektir elbet
O daha çocuk, hiç bir ata sözü laf olsun diye söylenmemiştir
"Ağaç yaşken eğilir" eğerki biz bu gün bu çocuğun rahatını iyiliğini düşünüyorsak
evvela saygıyı öğretmeliyiz ki, sevgi bulsun, saygısız bir çocuk anca kendi ana babasına
karşı sevimlidir, başkasından sevgi göremez, buda çocuğun hırçınlaşmasını artırmaktan başka bir
işe yaramaz, bu konu o kadar büyür ki daha sayfalarcada yazılabilir, hatta kitap bile olabilir
ben sözümü daha fazla uzatmadan, son olarak şunu söylemek istiyorum
otobüsteki bu saygısızlığı gördükçe içimden hep şunu söylüyorum...
VAHH TÜRKİYEM VAHHHH!!!

Hilmi Coşkun
(kulhilmi)