- 4547 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Ah Bu Çalan Hüzünlü Şarkım
Ne çok sevdim seni..Ne çok.
Yıl oldu,seni göremedim.Görmesem de hiç çıkmadın aklımdan,göz yaşımdan.
Sustum,pustum sevdama.
Yas tuttum,her gecenin boşluğuna.
Ne çok sevdim,seni ne çok !
Bildin de, bilmezden geldin,sevgimi.
Bilmezden geldin,belki sen de bu sevgiyi bana kullanırdın kim bilir ?
Sonumuz yok,bekleme dedin ve gitmemi seyrettin.
Söyle be vefasız yar, hiç mi sevmedin.
Hiç mi üzülmedin aklına geldiğimde...Sahi ? Beni düşündün mü,aklına hiç geldim mi ?
Neden uzak tuttun beni kendinden ? Neden ?..Be insafsız yar.
Bir daha mı geleceğiz bu hayata ?.Neyi bekliyorsun ? Giden zamana yazık değil mi ?.Sen orda yalnız,ben burada sensiz.Yaşanıyor mu hayat sevgisiz ?
Neden ümit verip kaçıyorsun be hayırsız yar?
Biliyor musun ölüme kaç gün var ?
Asılı kaldı umutlarım,bir dilek ağacının dalında. Umutsuz, yarınları yaşıyorum, düşlediğim resimleri çiziyor gözlerim..Senin ne umurunda !
Hayırsız dedim adına.
Bütün şifrelerimde senin adın var.
Yar ben seni ne çok sevdim.
Beklemek niye ?
Yarına senedin mi var söyle ?
Söyle , beklemek neden.
Bu gün yanımda yoksan,yarın da yoksun değil mi ?
Ya beni hiç sevmedin, yada kendine güvenmedin.Hangisi söyle.Bileyim de,seninle değil sensiz öleyim.ya da kendime bir yol çizeyim.
Ne çok sevdim seni,ne çok.
Acılarına,kederlerine katlandım,sen se, benden ayrı bir mekanda yaşlandın..Bana bu reva mı ?.
Hani aşkımdın ya ? Bana her bakışında erirdim ya.
Ya şimdi..
Şimdi sen mi eriyorsun,yabancı gülüşlerin söndüğü gecelerde ?
Ah kederim ahh...
Yazık bana..
Hala sensin aklımda.....
Ah bu çalan hüzünlü şarkılarda
Senin aklın oyun masasında...
YORUMLAR
Gerçeğin kuvveti orta yerde bağırıyorken, her güzel eserin gerçek olması gerektiğini söylemek yanlış olur. Bu şekerin değil ama bilakis acıların daha çok birleştirici bir özelliğidir.
(hep aynı acı tadı olsa bile)
Aşkın içerisinde denge yoktur zaten. Aşk Sefa ustanın da dediği gibi; Arzu ile gayenin arasındaki mesafe olduğu müddetçe, aşkta denge yoktur. Bu yüzden aşk, pişmemiş bir ekmek gibidir.
Yaralar kabuk bağlar. Ama buradaki yama, kabuk bağlamış, sızlıyor olmasıdır. Bunu dile getirmek; duygularından utanmayanların göstereceği bir cesarettir.
Evet, yazanında dediği gibi sevmek zordur. Emek ister.
ORHAN ABİ İYİ GELİR BU DURUMLARDA;
NİCE ÜMÜT DOLU HAYAT YOLUNDA
,YOLUNU ŞAŞIRAN GARİP NE YAPSIN
HER EY HAKTAN AMA ZULMETLER KULDAN
GÖNÜL BİR ZALİMİSEVDİ NE YAPSIN?
GÖNÜL BİR ZALİMİ SEVDİ NE YAPSIN?
MADEM YAŞAMAYA GELDİK DÜNYAYA
BENİM DE SEVMEYE İR HAKKIM VARDIR
SEVMİYORESAN HOR GÖRME BARİ
BENİM DE SENİN GİBİ ALLAHIUM VARDIR
BENİM DE SENİ GİBİ ALLAHIM VARDIR
ÜMİTSİZ BİR AŞKIN ESİRİ OLDUM
ARADIM HATAYI KENDİMDE BULDUM
NE SÖYLESEM GÖNÜL DİNLEMEZ
DELİ GİBİ SEVEN YİNE BEN OLDUM
DELİ GİBİ SEVEN YİNE BEN OLDUM...
UMARIM DÜŞLERİNİZ GERÇEK OLUR BİR GÜN ŞİMDİLİK ŞARKILARLA YETİNİNİZ...
Kızmayın fakat "kurmaca " yanı tatlıdaki fazla şeker gibi duruyor. :)
Fakat sağlam ve barışık bir söz dağarcığınız var. Akıcı ve güzel. Kenti belli olmasa da, sağduyunun şiirdeki varlığı inkar götürmez. Hayatla aşkı tarttığımızda hep denge mi ararız? Hatırlanmak, anılmak, güzel bir veda ile veda edilmiş olmak, gerçekten sevilmiş olmak bir yama ise "hasret" yama ve dikiş tutmayan bir yaradır Sayın Şair. Kutladım.
Asılı kaldı umutlarım,bir dilek ağacının dalında. Umutsuz, yarınları yaşıyorum, düşlediğim resimleri çiziyor gözlerim..Senin ne umurunda !
.......................................................................
Ya beni hiç sevmedin, ya da kendine güvenmedin.Hangisi söyle ? Bileyim de,seninle değil sensiz öleyim.ya da kendime bir yol çizeyim.
Çok güzel...tebrikler.