KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1102 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
ay, gül ve çocuklar
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Yaşamak, cebinde sakladığı kırık bilyesidir Uğur’un. Aklı hür, gönlü nur, boyundan büyük gölgesi. Uzatırken elini bir insanın sesine düşünmemiştir arkada bıraktığı çocukluğunu. Büyümek çocuk olmamak değil amcalar !... İnsandır bir çocuğun salıncak düşlediği masmavi yurdu. Yaşa Uğur, yaşayabildiğin kadardır dünya, yaşamayacaklarımız kadar boynumuzda asılıdır ölüm. Ağlama oğul ! Say ki üşümek de bir oyundu…
kalem tutan umudun kokusu aya güldü
insan olana derstir uğur’un teneffüsü
Karton yalnızlığı katlanır da gülüş olur. İçinden yolcusuz gemiler geçer Onur’un. Uyutmaz ninnisi masal susturan gerçeğin. Hangi omza yaslansa etten kemikten bir sur. Dünya getirdik sana ayın bağrından. Küsme köşe bucak kar borana, bahar geldi mi nasılsa çiçeğini bulur. Her zaman şeker getirmiyor kader, her zaman ertesi olmuyor cumanın. Güldüğün yer bize cennet olsun, ekmeği sevmen senin suçun değil Onur…
aya teselli gülün ayaz öpen yaprakları
insan olana dağdır onur’un çakıl taşları
Tokası saçında şiir Ayten, ödevin yaşamak. Sırtında karanlığı taşırken güneş, aydır sana maviyi getiren. Kapıyı görmeden dört duvara inanma !... Çocuksun denizi girdap, çocuksun içinde bir çocuk büyüten. Yoksulluk kârı mıdır zenginin? Kendine dönüyor bastığın dünya. Durdur dünyayı, dosta doğru ip atlarken…
gül dalında kalemdir ayın elleri
insan olana kitaptır ayten’in defteri
İnsanlık uyuyor gonca bir düşün mezarında. Uyanmıyor sabahın siyaha yatmış gözleri. Sayfadan düşülmüş bir ömrün ahıdır, durmadan düştüğümüz bu ihtiyar dünya. Aşkına genç olmadın çocuk, gençliğine isyan. Gidendin çantasında saklambaç, kalandık ölmeyen Allah aşkına !... Dibi görünmüyor yokluğun, su da gelmiyor üstelik imdat dediğimiz kuyudan. Dünya bildiğin ateş. Hala yaşıyoruz Suat, bizi bağışla…
ay toprağında yaşamaktır gülün külleri
insan olana ölümdür suat’ın gözleri
ferhad gülsün
YORUMLAR
Yaşamak, cebinde sakladığı kırık bilyesidir Uğur’un. Aklı hür, gönlü nur, boyundan büyük gölgesi. Uzatırken elini bir insanın sesine düşünmemiştir arkada bıraktığı çocukluğunu. Büyümek çocuk olmamak değil amcalar !... İnsandır bir çocuğun salıncak düşlediği masmavi yurdu. Yaşa Uğur, yaşayabildiğin kadardır dünya, yaşamayacaklarımız kadar boynumuzda asılıdır ölüm. Ağlama oğul ! Say ki üşümek de bir oyundu…
kalem tutan umudun kokusu aya güldü
insan olana derstir uğur’un teneffüsü
**
şiir yürekli bi insandan şiir gibi bi yazı..
takdir ettiğim kalem , sen hep yaz..
selam ve saygılarımla..
Çocukluğumuz kadar sevimli ve güzel yası..Kutladım efendim.Selam,saygı...
Ömrün yaprağıdır gül;kırılgan ve çokça ezik...Geldi mi son bahar;neyi var neyi yoksa toplar ardında;çeker elini eteğini cümle yeşilden...Ne varsa sevda adına;söylenmemiş,söylenmemiş;emanet eder başka bir baharlara..Büker boynunu vuslat...Ama ne olur;hep gülsün Ferhad...
Mükemmel bir yazıydı;kalemin eşsiz...Kalemin dertli her daim insan için;ne mutlu sana!
Sevgimle...
Sonsuz saygımla...
İnsanlık uyuyor gonca bir düşün mezarında. Uyanmıyor sabahın siyaha yatmış gözleri. Sayfadan düşülmüş bir ömrün ahıdır, durmadan düştüğümüz bu ihtiyar dünya. Aşkına genç olmadın çocuk, gençliğine isyan. Gidendin çantasında saklambaç, kalandık ölmeyen Allah aşkına !... Dibi görünmüyor yokluğun, su da gelmiyor üstelik imdat dediğimiz kuyudan. Dünya bildiğin ateş. Hala yaşıyoruz Suat, bizi bağışla…
Ben bir kısmını aldım bu mükemmel yazının fakat bütünüyle harika. Az rastladığım kalitede, çok etkili, ustaca ve özellikle de üstün duyarlılıkla yazılmış çok özel bu yazının yazarını bütün kalbimle kutlamak isterim.
