ARMUT AĞACIM

• 14 Kasım 2008 Cuma 12:50:41

Yüreğimde kalan hep o çocukluğumdaki kalan günlerim geliyor aklıma ansızın.İçimden atamadığım buruk bir hüzün sarıyor tüm benliğimi...Nedendir bilmem ama çocuklugumun geçtiği evi hayatımda en çok yitirdiğim çok büyük bir kayıp ve bir yürek acısı olarak görüyorum.Evimizin arka tarafında bulunan balkondan gözüken bahçedeki armut ağacına anlatırdım sevincimi ve hüznümü hep çocukluğumda.Şimdi ise anlatabilceğim bir ağacım yok,yıllar birden akıp giiti elden bir su misali gibi.Hiç bir şey neden eskisi gibi yüreğimde o küçüçük olan dünyamda çocuk ruhumdaki mutluluğumdaki gibi olmadığının sorusunun cevabını bulamıyorum şimdilerde.Halbuki armut ağacım benim tek sırdaşımdı o bile yok artık yanımda,belki onu tekrardan görürsem içimdeki bu yanardağ olan hüzünlerim bir son bulur.ve ben hep çocuklugumdaki o mutlulugumu hep korurum yitirmemiş olurum böyle bir gül misali solmam gençliğimde...