KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1059 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
GÜNEŞİN DOĞUŞUNDA BİRLEŞEN KÜRT YÜREKLERİ
GÜNEŞİN DOĞUŞUNDA BİRLEŞEN KÜRT YÜREKLERİ
Hayat kavramında çoğu şey serilir insan önüne. Bir kısmını teğet geçersin bir kısmını ise başında tutarsın. Ben hayatımda heyecan ve sevinçle karışık onur verici bir duyguya şahit oldum, kendi duygularımın şahidi oldum, yaşadığım en güzel duygulardan birine şahit oldum.
O gece mutluluk ve heyecanı heybemde taşıyarak onur duyacağım oturma eylemine doğru yol almıştım. Batıkent meydanına vardığımızda büyük bir kalabalıkla karşılaştık. Çay ocakları, simit, tatlı, yiyecek ve içecek tezgahları kurulmuştu. Kurulan çadırların içinde yüzlerce insan oturup karşıdaki kalabalığı seyrediyordu. Çoğu kişi üzerine Kürtçe ve Türkçe artık yeter! Kürt sorununa demokratik çözüm yazılı kıyafetler giymişlerdi. Barış anneleri çadırda oturmuş ve karşıdaki kalabalığa övgü dolu bir yüz ifadesiyle bakıyorlardı. Birden üşümeye başladım ve yakılan ateşin başına geçtim. Yakılan ateşin savrulan küllerini izledim derin derin. Kürt sorunu yıllardan beri süregelen ve kanayan bir yaraydı. Yıllarca Kürt-Türk bu topraklarda aynı havayı soluduk. Çoğu kez aynı acıyı paylaştık. Yanan ateşin o derinliğinde Kürt ve Türk halklarının birlikte kazandığı tek yürek zaferleri görüyordum. Kardeşliği ören acılı duvarları görüyordum. Bu soruna konulan adı ve yaratılış nedenini irdelemek istiyordum. Evet her şeyin bir adı vardır ama önemli olan onun adını koyma yolundaki nedenlerdir.Bu gördüklerimi duyumsadıkça ateş daha çok alevleniyor ve küllerini savuruyordu.Ateşin başından kalkıp bağlama çalıp Kürtçe şarkı söylenen yere gittim.Küçükken köyde dinlediğim o eski ve yasaklı şarkılar söyleniyordu.Aslında yasaklı hiçbir yönü yoktu.Sadece Kürtçe olduğu için yasaktı.Soğuk ve uzun kuş gecelerinde sobanın başında ailece dinlediğim Kürtçe şarkıları hatırlamıştım o an.Yasaklı ve büyük bir zevkle dinlediğim şarkıların o onur verici nağmelerini unutmak mümkün müydü? Herkes karanlık gecenin soğuk ayazında beliren umutla ısınmaya çalışıyordu.O gece parlayan yıldızların her birinde OTURMA EYLEMİNE katılan insanların yüreğini görüyordum.Göz kamaştıran bir ifadenin kirpiklere konulan o asi ve gurur verici tabloyu görüyordum yıldızlarda.Saate 4.00 olmuştu ve herkesin yüzünde derin bir yorgunluk vardı.Ama o yorgunlukta bile güçlü bir mücadele yatıyordu.Hava aydınlanmaya başladı.Gençler ellerine davulu alıp çalmaya başladı.
Güneşin doğuşuna, Kürtlerin birleşen yüreğiyle birlikte seyirci kalmıştım o gün.Benim için tarif edilemez bir duyguydu bu.Gençler içlerinden geldiği gibi hareket ediyordu.Orda sabahlayan çocuklar da vardı.O küçük çocuklar bile, yüreklerinden kopan derin ve umuda koşmak adına sergilenen bir ifadeyle sabahlamıştı.
Yorgundum;ama KÜRT SORUNU adına duyulan her yorgunluktan, her zaman biraz daha güç aldım.O gün tek yürek halinde birleşen KÜRT kardeşlerimle GÜNEŞİN DOĞUŞUNA seyirci kalmak, duyulması gereken en güzel duygulardan biriydi.O duyguyla beraber, yarına küs kalmayan umutlar adına daha güzel günlerin olacağını hayal ettim o gün.
KÜRT yüreklerini alıp bir yere koysan hepsi bir anda çarpar.Dileğim o yüreklerin onur, mücadele ve umut adına kurulan bir müzede sonsuza kadar sergilenmesidir.
Yazan:SULTAN MERCAN
YORUMLAR
öncelikle kürt kökenli diye bir tabir tutturulmuş gidiyor. acaba sadece kürt demek varlığından şüphe ettiğiniz için mi ağır geliyor size!? her neyse... sorun pkk veya yandaşları değil, sorun kanayan bir yara olan ve asırlardır zuhur eden bir sorun! yani kürt sorunu... pkk nedenleri olan bir sonuçtur. dolayısıyla nedenlerini anlayamadığınız bir sonucun seceresini tutmaya hakkınız yoktur! bir insanı engellerseniz hangi hususta olursa olsun, bu bir iradeyi yok saymaktır, bu farklı bir renge karşı kara çalmaktır. yok saydığınız ve üstüne basıp geçtiğiniz bir insanın saldırganlaşması kadar doğal bir sonuç olamaz! ha ola ki saldırmadı, bu yine başlıbaşına bir ziyandır. zira engellenen insan toplumdan izole olur, iç gerilimler ve yılgılar yaşar. yani sonuç itibariyle saldırganlaşmasa bile bir enkaz yığını haline gelir. bir şairin dediği gibi: daha çok yazardım ama atım çatladı!!! Aslolan insandır, lamı cimi yok!..
evimin penceresinden karşıdaki dağ gözüküyor.dağın tepesinde bir askeri kulübe ve Türk bayrağı var.Baktıkça gurur duyuyorum.
Ama hemen hemen hiç susmayan silah sesleri de var.Dağın yamacında senin kürt kardeşlerin düğün yapıp sabahlara kadar halay çekiyorlar.Silah ve bomba sesleri karışıyor havai fişek sesleriyle.utanıyorum.
O anda düşüp eğlencenin ortasına hepsini aynı silahla vurmak istiyorum.
geleneksel olarak her cumartesi yaptıkları eylem ve olaylar nedeniyle eve kapanıyorum yada küçücük caddeyi sayısız arama noktalarından geçerek ulaşabiliyorum gideceğim yere.Anlatmama gerek yok olan çoğu şeyi biliyorsunuz zaten.
Sizin kürt kardeşlerim dediğiniz,ateş başında kürtçe şarkılar söylediğiniz sıradan kürtler mi yoksa bölücü olanlar mı bilmiyorum tabiiki.Aslında terörün kucağında yaşadığım bu şehirde kürt olupta pkk sempatizanı olmayana hiç rastlamadım.keşke mümkün olsada bölücü kürtleri ve pkk sempatizanlarını,askere silah sıkanları TÜRKİYE CUMHURİYETİ vatandaşlığından çıkarabilsek,başka bir yerde yaşasalar çok rahat edeceğiz biz Türk vatandaşları ve kürt kökenli olupta sözde değil özde Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olanlar olarak.
