Bir yeni gün baslar
Kelebegin kozasini yirtmasiyla birlikte
Her yer isil isil
Her yer rengarenk
Hayalleri, umutlari büyür sanki
Kanatlariyla yükseldikce
Ici kipir kipir
Mesafe imkansiz olmasa, biraksalar
Dokunacak belki günese...

Kelebegin kanadi kirik,
Artik istesede ucamaz yukseklere
Kelebek,
Yarali ve ürkek,
Kelebek,
Güle hasret,

Kisacik ömründe ne yaralar aldi
Oysa kozasindan cikarken ne hayalleri vardi
Maviye ucmak, yesillerde dolanmak isterdi
Kirdilar kanadini, umursamadan kücücük yüregini,
Cok gördüler güle olan imkansiz sevgisini

Ve kelebek kulak verdi bülbüle

Bu sefer
Kelebek besteledi, bülbül söyledi,
Bir ayri esti seher yeli

Oysa biraksalar kendi söyleyecekti güle
Askini anlatacakti nagme nagme

Ve aniden bir firtina basladi
Bütün varlik koyu bir karanliga teslim oldu
Gülün yapraklari indi, rengi soldu
Bunu gören kelebek
Acti kanatlarini

Bülbül feryat etti
Dinlemedi kelebek
Gül bütün olan bitene anlam veremedi
Sustu, git diyemedi
Ve kelebek direndi, direndi
Bir aci hissetti cok derinden
Ve anladi
Son defa derin bir nefes cekti
Gülün onu sarhos eden kokusundan
Sonra kayboldu gözden

Gülün hic olmadi haberi
Olsa elbette o da bu aska boyun bükerdi

Kelebek
Kelebegim
Yüregim…