İftar Zamanı

• 10 Kasım 2008 Pazartesi 00:34:38

2008 Yılı Eylül ayı, Bursa ili Mustafakemalpaşa ilçesindeyim, Ramazan ayının son demleri, günlerden Pazar, kızım ile birlikte arabamla çarşıya gitmiştim ve kızımı gezdiriyordum, iftara birkaç saat kalmıştı, eşim beni telefon ile arayarak "Murat, eve 2 genç delikanlı geldi, bunlar Bursa ilinde üniversitede öğrenci ve okulda maddi durumu iyi olmayan genç arkadaşlarına Allah (cc) rızası için yardım topluyorlar, ama inan ki yanımda bir lira olsun para yok, onlara veremedim, çok üzüldüm, onlara mutlaka Allah (cc) aşkına akşam iftara bize gelin, eşim şu anda dışarıda, hem yardım ederiz hemde birlikte iftar ederiz" diye tembihledim şeklinde söylerek bana mutlaka o iki genç delikanlı arkadaşları bulup eve getirmemi istedi, üzerine giydikleri elbiseleri ve şahısları tarif etti, ki mustafakemalpaşa ilçesi Türkiye’ nin sayılı büyük ilçelerinden nüfus olara kalabalık bir şehir. Ben de tamam dedim ve ben de duygulandım, hava soğuk, her an yağmur yağacak diye bakıyoruz, iftara 1 saat kaldı, ama içimden o şahısları nasıl bulacağım diye düşündüm ve sürekli Allah’ a (cc) dua ettim, kızım 9 yaşında o da dua etti ve mutlaka buluruz baba dedi. Aynı memleketimden gurbetçi bir arkadaşım da telefon açarak arabasının yolda arıza yaptığını ve giderilmesi hususunda yardımcı olmamı isteyince tamam dedim ve arabamla çarşıdan arkadaşımın evine giderken aklımdan sürekli o arkadaşları bulma ümidi vardı, o anda sanki rahmet diyarı, bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor, hiç umulmayacak bir ara sokak ta arada belki 50 metre kadar ya varya yok, iki delikanlı genci ellerinde defter ile gördüm, onlardır diye onları bekledim ve onlar da bana baktılar ve yanıma gelince gençler iyi günler, siz yardım toplayan gençler olmalısınız, eşim bana telefon açıp sizi eve getirmemi istedi ve mutlaka gelin dedim ve onlarda aşırı ısrarıma dayanamayarak bu davetimi kabul ettiler ve iftar saatinde belki de Allah (cc) misafiri derler ya hani, belki de Hızır (ra) dır diye onlarda evime gelip iftarı hep birlikte açtık ve çok güzel bir anı ve hüzün, mutluluk ve Allah (cc) rızası için birşeyleri yapmanın huzuru içerisinde Ramazan’ ı bitirdik.