Izdırap vardır, girdap olur, çeker yiğidi içine. Izdırap vardır, dönme dolap olur, döndürür yiğidi çemberinde. Sen ne ızdırap girdaplarından korktun, ne de ızdırabın dönme dolabına binmekten. Senin ızdırabın korkaklığın değil, unutulmanın ızdırabıydı.

Sancı vardır, insanı hınca boğar. Sancı vardır, insanı kinci yapar. Senin sancın kinin ve hıncın sancısı değil, geride bırakacağın, iki yetime ne olacağının sancısıydı.

Aslan Mehmed’im yemin ettin bu vatan için şehit olmaya. Müsterih ol. Bundan sonra senin ızdırabın bizim ızdırabım, senin sancın bizim sancımızdır.

Bu millet ne şehidini unutur, ne şehitlerinin emanetini. Unutanların akıbeti hüsrandır. Senin emanetine ihanet edenlerin sonu hicrandır. Tanrının gazabı ve bu milletin husumeti, onları senin ızdırap ve sancının ebedi mahkumu yapmaya muktedirdir.

Sancın ve ızdırabın bizim mabudumuz, şehitlik senin mabedin olsun.

BAYRAĞA YAKARIŞ

Kem gözle bakmasın kimse rengine
Ancak sen yakışırsın bu hür engine
Vatan, millet için ölüm cengine
Al bayrağı şafakta öpüp de geldim

Ebediyen dalgalan şanla gönderde
İbret olsun varlığın korkak namerde
Uğruna gittiğim bin bir seferde
Al kanımı toprağa gömüp de geldim

Sen yoksan istemem ne mal ne de mülk
Akarsın tenimden hep ılık ılık
Olmadı olamaz ne son ne de ilk
Sılayı düşümden söküp de geldim

Saplanmış gönderin mavi göklere
Anlatır vecdimizi tüm meleklere
Varlığın sinmiştir ak yüreklere
İsimsiz şehitleri görüp de geldim

Gönderine uzanan bil ki haindir
Onlar yekpare günah yekpare kindir
Hedefleri kardeşlik ve yüce dindir
Hepsini mahşer de yakıp da geldim

Hürriyet sebebiyle can feda sana
İstiklal ödülüyse ten feda sana
Ömrümün bedeliyse kan feda sana
Sel gibi dağlardan akıp da geldim

Sana mecnunum ben sana minnettar
Ezelden ebede gönlümde ki yar
Kılsın diye beni sana bayraktar
Rabbimin huzuruna çıkıp da geldim

Sana cesur diyebilirler ama sen kendine cesurum demekten her zaman korkmalısın