Şiir hep göğsümün sancısından dirilecek değil ya..! Bu gün, İpek saçlı bir kız çocuğunun iki kaşının ortasından sırıtsa yüzüme..zaten yok iki kelime , mesela kırlangıcın kanadına yazılsa mısralarım, zaten yok bir ülkenin üstünde uçsam, tüm ağlayan çocukları ben avutsam..Zaten yok çocuklar bak kuşlar geçiyor dese..beni göstererek..

Şiir hep göğsümün sancısından çoğalacak değil ya..! Bu gün akşamın sefasından kıvrılsa girse koluma.. Zaten yok hovardalıklara şarkı olsam…Dudaklarına takılı kalsa zaten yok kadınların..Bekleyenleri hatırlasalar..Zaten yok ayrılıkların vuslatı ..

Şiir hep göğsümün sancısından kabaracak değil ya..! bu gün zaten yok bir aşkın, ilk kırılgan bakışmasından parıldasa gözlerime…Mesela ağlasam ve sigara dumanı kaçtı yalanını söylesem..zaten yok delikanlı edasıyla..zaten yok dudaklara utanmadan dokunsam..zaten yok parmaklarımla..

Şiir hep göğsümün sancısından açacak değil ya..! Bir çiçeğin goncasındaki heyecandan tıpırdasa damarlarıma…..Bütün mevsimler bahar olsa mesela..Zaten yok bir senin adın.. yağmurlarının altında ıslansam,sırılsıklam olsam…İki çocuk çağırsa beni..zaten yok bir pencereden…mesela..biri kız…biri oğlan..

Şiir hep göğsümün sancısından bağıracak değil ya..! Zaten yok bir kadının parmaklarından dolaşsa saçlarıma.. Zaten yok dizlerine uzansam.. Aralığından çivit mavisi bir kapının , zaten yok bahçemizin duvarında, zaten yok teneke kutularda sardunyalar bana baksa..Burnumda demli çay kokusu…vakit sabah olsa mesela

Şiir hep göğsümün sancısından varolacak değil ya..! yaşadıklarından yorulmuş, baygın yürekli bir serçe gibi gelse sokulsa koynuma…Zaten yok uykularıma rüya olsa mesela.. Bu gün günlerden Hüzün dese …hadi uyu artık…yarın Hüzünertesi mesela …zaten yok bir güneşin doğacağına inansak..Mavi bir hikayemiz olacağına inanmak gibi..

Mevsim sonbahar
Aylardan Kasım
Vakit akşam
Sen zaten yoksun…
Ben de zaten şairim..